Katja Staring: mijn moestuinplan

Elk jaar neem ik me weer voor een moestuin te beginnen, en dan nu eindelijk écht goed. Elk jaar komt het er vanwege mijn licht chaotische leven vol plannen en leuk werk, toch niet helemaal van. Ja, ik had deze zomer boontjes, frambozen, sla en vooral een gulle courgetteplant die tot in november oogst gaf.

Lees hieronder de volledige column:

Gisteren bladerde ik door een zadenbestelgids, en fantaseerde ik weer over een moestuinplan voor het komend groeiseizoen. Ook, omdat het nu urgent begint te voelen. Want stel – het loopt met die Rus gigantisch uit de hand, of de beslissers van deze planeet weten op de huidige klimaatconferentie nog steeds geen écht adequate maatregelen met elkaar af te spreken… Of de prijzen gaan nóg meer stijgen. Dan heb ik straks wel mijn eigen aardappels, uien en andijvie. Maar. Ik heb besloten een ander moestuinplan te maken.

Afgelopen maanden bezocht en sprak ik boeren. Sommige waren woedend, sommige gefrustreerd, sommige vol optimisme. De meesten… waren welwillend, maar keken met argwaan naar het geharrewar over boeren versus natuur, want ze hadden al jaren meebewogen met de steeds weer nieuwe inzichten en richtlijnen, en collega’s zien omvallen ondertussen. Dat brengt toch voorzichtigheid teweeg bij de op zich bereidwillige boerenmens.

Want veel boeren zijn vaak al bezig met de natuur te omarmen vanuit verschillende invalshoeken. Zo heb je in Nederland de 320 Caring Farmers, een van de clubs die het Groenboerenplan aanboden aan de milieuminister en de landbouwminister met 10 punten voor een positieve landbouwaanpak. En in Vlaanderen trof ik ‘wild farmer’ Dries die naast bloemkool en prei zelfs de ook op zijn akker groeiende wilde planten - die wij voorheen onkruid noemden - weet te verkopen aan chefs in Brussel, die ze daar in hun fine dining restaurants in twaalfgangenmenu’s verwerken. Brandnetel, vogelmuur en herderstasje fonkelen naast gemarineerde paddenstoelen en umami gefermenteerde biet. Prijzen en sterren winnende gerechten.

In mijn eigen regio hebben telers de handen ineengeslagen en kan ik via hun gezamenlijke webshop tientallen seizoens-producten bestellen. Eens per week haal ik mijn kratje bomvol vitaminen op. Dus waarom zou ik dan eigenlijk nog een moestuin beginnen, als die zorgzame boeren al zo vakkundig voor mij telen? Op mijn tuin groeit verder van allerlei eetbaars vanzelf, zoals bij die wilde boer. De natuur voorziet mij van paardenbloem, vogelmuur, weegbree, brandnetel, kaasjeskruid.

Het beste op mijn bord, dat is dus het gratis wilde groen dat vanzelf groeit, én die lokale boerenproducten. Dus ik hou het ‘t komend jaar gewoon weer bij die ene goedgeefse courgetteplant. Het ideale moestuinplan, waarin ik boer en natuur laat samenkomen.