De ambrosia is van oorsprong een plant uit Noord-Amerika die zich in Europa heeft weten te vestigen. Vooral in Zuid-Frankrijk en de Balkan gedijt hij goed. Als een soort onkruid groeit de ambrosia tussen gewassen als de zonnebloem. Als de zonnebloempitten geoogst worden, komen de zaden van de ambrosia er ook in terecht. Door partijen met
besmet
vogelzaad is de ambrosia in Nederland terechtgekomen en heeft zich hier voorgoed gevestigd.
Uitputten
Al jaren wordt de plant actief bestreden om verdere verspreiding te voorkomen. Als de zaden eenmaal in de grond zitten is het lastig om ze weg te krijgen. De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit monitort de verspreiding en het effect van maatregelen die genomen worden om de zaden
uit te putten.
Arnold van Vliet van de
Natuurkalender
roept mensen op om meldingen te doen van de Ambrosia en na de vondst de planten voorzichtig met handschoenen aan te verwijderen.
50 mg
Via een Europese verordening voor Veevoer mag er sinds enkele jaren geen ambrosiazaad meer in partijen vogelzaad zitten. De ondergrens is 50 mg per kilo, zo'n 5 tot 10 zaadjes. In 2014 werd bij 5% van de onderzochte partijen door de
NVWA
meer Ambrosiazaden aangetroffen dan de norm van 50 mg per kg zaad. In 40% van de monsters werd ambrosia aangetroffen. De gehalten varieerden van 5 tot 111 mg/kg. In 2015 werden nog maar bij 2% van de onderzochte partijen meer ambrosiazaden aangetroffen dan de norm van 50 mg per kg zaad. In 19% van de monsters werd ambrosia aangetroffen. De gehalten varieerden van 2 tot 93 mg/kg.