Hoe luier, hoe beter

Zit je thuis met een luie puber die geen donder uitvoert en alleen maar op de bank hangt? Misschien is dat wel helemaal geen probleem! Want in de evolutie draait het niet alleen om de overleving van de best aangepaste (survival of the fittest). Er bestaat ook zoiets als 'survival of the laziest', vrij vertaald naar 'overleving van de luiste!' Dat suggereert tenminste een groep biologen in het tijdschrift van de Britse Academie van de Wetenschappen. En wie is dan het luiste? Dat is de noordkromp, een schelp die honderden jaren oud kan worden!

De onderzoekers bekeken de fossielen van miljoenen jaren oude schelpdieren en slakken. Daarbij viel het op dat de soorten die het traagst leefden de grootste kans hadden om nu nog steeds te leven. "De noordkromp is daar een goed voorbeeld van", zegt dr. Rob Witbaard van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, het NIOZ op Texel. Tien jaar geleden promoveerde Witbaard op de noordkrimp en tot de dag van vandaag onderzoekt hij deze soort.

Wanneer een larve van de noordkromp aan het begin van zijn/haar leven een plekje in de zeebodem heeft gevonden, komt 'ie daar eigenlijk nooit meer weg. "Deze dieren verplaatsen zich gedurende hun leven nauwelijks", vertelt Witbaard. "Een paar maanden per jaar eten ze dode algen die naar de bodem zakken, de rest van het jaar houden ze zich gedeisd."

De oudste noordkromp heeft de eerbiedwaardige leeftijd van 507 jaar bereikt, zo blijkt uit telling van de jaarringen op de schelp. Vanwege die goed leesbare jaarringen word de noordkromp ook wel 'tree of the sea' genoemd: de boom van de zee. 

Lees hier het originele artikel Royal Society over de Survival of the laziest. Lees hier de samenvatting van het proefschrift van Rob Witbaard uit 2007.