© Fotograaf: Koen Suyk
Mensen vinden paling lekker, maar die zijn er bijna niet meer. "Dus er is een probleem", aldus columnist Hans Sibbel, "En nu is de oplossing dat we ze gaan proberen te kweken." En dat vindt Sibbel vreselijk: "De gedachte moet zijn, we moeten de natuur herstellen."
Lees hieronder de gehele column:
Ik las in een wetenschappelijke publicatie de stand van zaken rond het kweken van paling. Aal.
Die zijn er bijna niet meer en die vinden we heel lekker. Dus is er een probleem.
Dat ze er bijna niet meer zijn komt door ons. Mensen.
Doordat we ze kapot gevist hebben. Doordat we de natuur gesloopt hebben. Doordat we sluizen en dammen en waterkrachtcentrales gebouwd hebben.
En nu is de oplossing dat we ze gaan proberen te kweken.
De echte oplossing is natuurlijk dat we een doorgang maken in de afsluitdijk. Of twee.
Want vergeleken met de jaren 60 is er nog maar 1% van de glasaal. Het is echt een wonder dat die Nederland nog binnen komen. Ik denk dat Hans Klok ze helpt.
Wij worden door de natuur gestraft. Alles kapot gemaakt, dan krijg je die lekkere beloning ook niet meer. We proberen in feite onze verdiende straf te ontlopen.
Het was een verbijsterend artikel. Paling zwemt 6000 kilometer naar de Sargassozee om daar te paaien. En na twee a drie jaar zijn ze terug als glasaal. Dan blijven ze een jaar of tien in onze binnenwateren. Dan gaan ze weer terug om te paaien en te sterven.
Het blijkt zo goed als onmogelijk dit proces na te bootsen. Maar ja. Zo lekker. Dus commerciële belangen. Dus zijn de knapste koppen, die wat mij betreft kanker en dementie moeten proberen te genezen, zijn de knapste koppen bezig met hormonen uit de hypofyse van karpers. En voor de vrouwtjes alen pellets gecoat met het hormoon oestradiol.
En injecties. En ph waardes. En speciaal licht.
Daarna een gesimuleerde migratie van 3000 km. Dan is er nog de voeding van de larven. Daar gebruiken ze haaien eieren voor. Maar er is gewerkt aan speciaal voedsel waardoor ze sneller groeien. Het moet allemaal wel commercieel aantrekkelijk blijven.
Ik vind het vreselijk. De gedachte moet zijn, we moeten de natuur herstellen. De gedachte is, laat de natuur maar, die hebben we niet nodig.
Het verdwijnen van de paling is een schreeuw van de natuur om hulp en we luisteren niet.
Alsof je slecht slaapt omdat je een huil baby hebt. Daarover klaagt tegen een vriend die dan zegt, Ah joh ze hebben tegenwoordig een nieuwe verf. Daarmee schilder je de babykamer, en dan dempt dat het geluid en hoor je de baby niet meer huilen. Slaap lekker.
Wij mensen verdienen het niet om de gerookte paling nog te proeven.
Ik hoop stiekem dat als het echt lukt om die paling hier te kweken, volwassen te laten worden en door te kweken dat uiteindelijk die vis niet te vreten blijkt te zijn. Omdat ze toch iets over het hoofd hebben gezien.
Ondertussen vissen we gewoon door. Want het verdient lekker.
De blauwvintonijn is van de ondergang gered omdat er goede bescherming kwam en we de vissen even met rust lieten. Paling is gewoon te koop. Vier tientje de kilo. En gewoon doorgaan mensen. Vreet de zee maar leeg. Leef lekker in het moment. Verkoop je ziel tegelijk met de paling.
De mensheid is zo kortzichtig.
Meer over:
hans sibbelMaandag, woensdag en vrijdag versturen wij je alle informatie uit de radio en tv-uitzending en het laatste internetnieuws.