Groene specht smikkelt van mierennest

Groene spechten zijn verzot op mieren. Hoewel de meeste andere spechtensoorten voedsel zoeken door op boomstammen te hakken en roffelen, scharrelen deze vogels hun maaltje op de grond bij elkaar. Filmer Jaap de Bruine wist een groene specht in actie vast te leggen die een flinke buit te pakken had.

Op het filmpje is te zien hoe een groene specht met z'n grijze dolksnavel in de aarde pikt, op zoek naar mieren. Wanneer die een mierennest te pakken heeft, slaat deze vogel z’n slag.

De groene specht heeft een bijzonder lange tong! Die kan tot wel 10 cm buiten de snavelpunt steken. Aan de punt van de tong zijn haakvormige uitsteeksels. Ook is die tong ook nog eens bijzonder kleverig. Zo kan de groene specht, net als een miereneter, gemakkelijk larven en cocons uit een mierennest oplikken.  

Dat groene spechten dol zijn op mieren zie je ook terug in hun uitwerpselen. Deze zien eruit als dunne, cilindervormige krulletjes waarin nog chitinepantsers van mieren te onderscheiden zijn. Ook kunnen de uitwerpselen een beetje naar azijn ruiken, vanwege het vele mierenzuur.

Om te broeden, maken groene spechten wel gebruik van bomen. Ze hakken hiervoor zelf met hun snavel een nestholte uit, die ze aan de binnenkant bekleden met houtsnippers. Veel andere spechten gebruiken hun snavel ook dikwijls om op boomstammen te roffelen. Dat doen groene spechten echter maar zelden. En als ze toch roffelen, klinkt het ook nog eens heel zacht.  

Hun baltsroep daarentegen, verraadt hun aanwezigheid onmiddellijk. Deze wordt vaak vergeleken met een ‘gelach’, ‘gehinnik’ of ‘gegiechel’. Dus heb je het gevoel dat je in het bos wordt uitgelachen, dan is dit buitenbeentje onder de spechten waarschijnlijk niet ver weg.

Bronnen: Vogelbescherming en Natuurpunt