De groene glibberzwam (
Leotia lubrica
) is een gesteeld en vrij kleine zakjeszwam. Meestal groeien de zwammen in grotere groepen bij elkaar. De steel van de paddenstoel wordt zo'n 6 cm hoog en verbreed aan de top naar een 1 tot 3,5 cm breed hoedje. De hoed is onregelmatig gegolfd en gelobd. De zwammen zijn glanzend geelgroen tot olijfgroen gekleurd. De geur en smaak van de paddenstoel zijn onopvallend. Ze worden gevonden van juli tot november.
Verspreiding
In de tweede helft van de vorige eeuw heeft de groene glibberzwam sterk geleden onder de verzuring en vermesting van het land. Maar de zwam heeft zich aan het eind van de jaren negentig goed hersteld en is tegenwoordig landelijk sterk toegenomen.
De groene glibberzwam wordt vooral op mossige plaatsen onder oude beuken en eiken gevonden. Het is nog niet helemaal duidelijk of de zwam in symbiose leeft met deze bomen of de mossen. Op landgoederen en buitenplaatsen met veel oude loofbomen, bosranden en smalle wandelpaden komt de groene glibberzwam veelvuldig voor. Ook in de duinen zijn ze afgelopen jaar in flinke aantallen waargenomen. Let op dat je tijdens het wandelen niet op de zwammen trapt, want ze worden niet voor niets groene glibberzwam genoemd.
Waarneming doorgeven
De groene glibberzwam komt vaak voor in de buurt van andere zeldzame paddenstoelen. Help mee deze waardevolle groeiplaatsen van de Groene glibberzwam in kaart te brengen door een waarneming van een groene glibberzwam door te geven. Ga naar de
website van de Nederlandse Mycologische Vereniging
voor meer informatie.
Bron: Martijn Oud - Nederlandse Mycologische Vereniging,
Nature Today