Anderhalfjaar lang loopt volkskrantjournalist Caspar Janssen door Nederland om het veranderende landschap in kaart te brengen. Elke dag schrijft hij een column over zijn belevenissen en zijn observaties. Met lyrische beschrijvingen over de schoonheid van de natuur, maar hij ook over de teloorgang van het landschap, over ‘de eindeloze hectaren aan biljartlakens van Engels raaigras, waar weinig natuur meer te vinden is’, over landschapspijn. De columns zijn gebundeld in het boek ‘Caspar Loopt’. Sinds zondag staat Caspar Janssen hiermee op de shortlist van de Jan Wolkers Prijs 2020.
Volgens de jury
‘Je kunt natuurlijk leuk de wandelenpaden volgen zoals het Pieterpad, of andere uitgezette routes. Dat is allemaal fantastisch. Maar dat deed hij niet. Hij liep door het land, door het landschap en maakte een journalistiek, semi-literair verslag van wat hij tegenkwam. En dat is niet alleen maar feest. Want hij liep bijvoorbeeld ook door saai raaigrasgebied, waar eigenlijk elk wild leven zo ongeveer verdwenen is en alles platgespoten is. En daar werd Caspar Janssen af en toe ook behoorlijk somber van, en dat steekt hij niet onder stoelen of banken. Het is een bijzonder boek. Een mooi project en goed geschreven. Reden waarom dit boek wat de jury betreft in de top vijf terecht hoort’. Aldus juryvoorzitter van de Jan Wolkers Prijs, Jean-Pierre Geelen.
Eerste column
In zijn eerste column, 21 mei 2017, geeft Caspar Janssen uitleg over zijn project:"Je kunt vast diepgravende gedachten en grote woorden formuleren over het waarom van deze expeditie. Maar kortweg kan ik zeggen dat lopen de beste methode is om grip te krijgen op de omgeving. Nog beter is stilstaan - en ook dat ga ik doen. Een stap terugzetten, opnieuw leren kijken, observeren, verwonderen, dat is het devies. Ik wil leren hoe dat ideale weiland er dan uitziet, ik wil leren over de duinparelmoervlinder, ik wil de zwartkop leren herkennen aan zijn zang, ik wil beschrijven hoe het landschap verandert. En vragen stellen: waarom mogen beekjes weer kronkelen, waarom verdwijnen insecten, regenwormen en weidevogels, waarom zijn windmolens lelijk, of soms juist mooi?”
Op 18 oktober is de uitreiking van de Jan Wolkers Prijs 2020. Vijf boeken zijn nog in de race voor de prijs voor het beste Nederlandse natuurboek. Dit is de shortlist:
Stadsflora van de lage landen – Ton Denters - Uitgeverij Fontaine Wat zingt daar – Dick de Vos - Uitgeverij KNNV Berichten uit de vallei – Stefan Brijs - Uitgeverij Atlas Contact Wat bomen ons vertellen – Valerie Trouet - Uitgeverij Lannoo Caspar Loopt – Caspar Janssen - Uitgeverij Atlas Contact
De Jan Wolkers Prijs is een initiatief van Vroege Vogels, het Wereld Natuur Fonds en de Volkskrant. De prijs wordt dit jaar voor de achtste keer uitgereikt en bestaat uit een geldbedrag van 5.000 euro en een originele tekening van de winnaar, gemaakt door Siegfried Woldhek. De jury bestaat uit Karina Wolkers, Allard Stapel (Wereld Natuur Fonds), Jean-Pierre Geelen (de Volkskrant) en Daniel Gulpers (Vroege Vogels).