Gegrepen door de mol

In meer dan 35 jaar hobbymatig onderzoek heeft gepensioneerd huisarts Jan Piet Bekker maar zes keer een echte, levende mol gezien. Toch is hij nog steeds mateloos gefascineerd door dit dier. 'Ook aan de hopen van de mol kun je immers heel veel ontdekken.'

Eén van de dingen die Bekker onderzocht was het gewicht van molshopen. "Een mol van ongeveer honderd gram maakt hopen van gemiddeld één tot twee kilo zand. Daar zitten uitschieters bij tot wel acht kilo. Dat is dus een hoeveelheid zand van tachtig keer zijn eigen lichaamsgewicht die hij 'met blote handen' in één nacht naar boven werkt", zegt Bekker vol respect.

Een andere vraag waar Bekker zich over boog is de manier waarop mannen en vrouwen elkaar in de paartijd vinden. "Normaal leven mollen solitair, in een territorium dat je kunt voorstellen als een rond alpinopetje. In de paartijd breidt het vrouwtje dat territorium uit tot een bolhoedje met een bescheiden rand. Het mannetje maakt van zijn territorium een sombrero, met een grote rand, in de hoop dat hij daarmee het territorium van een vrouwtje raakt. Als ze elkaar dan in de gangen tegenkomen kunnen er mooie dingen gebeuren", lacht Bekker.

Bekker onderzocht ook de verspreiding van de mollen over zijn provincie, Zeeland. "Je komt eigenlijk overal molshopen tegen. Alleen in het Verdronken land van Saeftinghe zie je ze niet, daar is het gewoon te nat. En ook in de versteende binnensteden van bijvoorbeeld Goes of Vlissingen zie je geen molshopen. Ook op een stuk land waar een graszaadteler werkt vonden we geen molshopen, maar graszaadtelers zijn nou net mensen die níet zo dol zijn op mollen als ik." 

Met genummerde oester- en mosselschelpen markeert Bekker de molshopen op de dijk achter zijn huis, zodat hij de ontwikkelingen goed kan volgen.

Een traditionele mollenval, die in een gang wordt gegraven om zo een mol levend te kunnen vangen voor onderzoek. Foto's: Rob Buiter

In alle braakballen van kerkuilen die Bekker onderzocht vond hij maar een half promille resten van mollen. Ook voor uilen is de mol blijkbaar een ongrijpbaar dier! Fotograaf Rob Buiter