Experiment naar doodhoutkevers in vers gekapte bomen

Jarenlang hebben we onze bossen proberen ‘schoon’ te houden door het dode hout eruit te verwijderen. Dit ten nadele van de belangrijke doodhoutinsecten waaronder kevers. Gelukkig is dit tegenwoordig wel anders en zijn bosbeheerders juist bezig om deze kevers zoveel mogelijk terug te laten keren en laten ze dood hout na het kappen vaker liggen. Er wordt nu zelfs onderzocht welke manier van kappen de beste situatie oplevert voor deze kevers.

Het zijn misschien wel de meest onzichtbare kevers want hun favoriete plek is achter en onder de bast van een dode boom: de doodhoutkevers. Bij mooi weer kun je ze soms in de zon aantreffen. Toch zijn ze heel belangrijk voor het ecosysteem omdat ze het dode hout omzetten in voedingsstoffen. Onder de basten doen ze zich onder andere tegoed aan een voedselrijke laag, de zogenaamde kiemlaag of cambium. De kevers leggen hier hun eieren en de larven eten het op. Er komen bij de ontbinding van de boom verschillenden soorten doodhoutkevers op het hout af. Maar welke soorten zijn dit nu precies? En als bosbeheerders hun bomen moeten kappen omdat ze ziek zijn of voor onderhoud, wat is dan de beste manier van kappen voor de doodhoutkevers? 

In de bossen van Planken Wambuis op de Veluwe is een experiment gestart door Natuurmonumenten en de Wageningen Universiteit waarbij negen verschillende manieren van het kappen van bomen gekeken wordt wat dit nu betekent voor de doodhoutkevers. Welke hoeveelheden en hoeveel verschillende soorten kevers trekken de bomen aan? Dit gebeurt door de kevers te vangen met specifieke vallen direct naast de boom te hangen en door te monitoren. Over de jaren heen kunnen we misschien meer te weten komen over deze waardevolle en prachtige insecten.