Griend is een eilandje van nog geen 100 hectare, maar er zitten vrijwel altijd vogels. Het eiland is een van de belangrijkste broedgebieden in Europa van de grote stern, en een belangrijk broedgebied voor noordse sterns en visdiefjes. In de zomer zijn juist soorten als de kanoet en de drieteenstrandloper er te zien, veelal onderweg vanuit hun broedgebieden in het noorden.
Vroege Vogels ontdekt Griend en ziet hoe onderzoekers van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) onderzoek doen aan de trek van de drieteenstrandloper. Verder proberen we erachter te komen wat er zo merkwaardig is aan het gedrag van de kanoet, hoe snel groot zeegras terug groeit en wat er allemaal is gedaan om het eiland te beschermen en te behouden.
Wandelend eiland
Het kleine eilandje Griend, gelegen tussen Vlieland en Terschelling, is al eeuwenoud. Vroeger werd het zelfs bewoond. Stond er een klooster van Norbetijner monniken en werd er vee geweid. Dat was in de tijd dat de Waddenzee een reusachtig kweldergebied was. Griend is ontstaan door kleiachtige restanten van het kweldergebied, waarop zoveel zand werd gedeponeerd dat een duinenrij ontstond. Het eiland wandelt in de Waddenzee richting het zuidoosten. Als je naar oude kaarten van dit eilandje kijkt, dan zie je hoe het enorm is veranderd. Sinds 1916 wordt Griend beheerd door Natuurmonumenten, met name als belangrijk vogelreservaat.
Knooppunt
De drieteenstrandloper komt uit het Arctisch gebied en heeft een overwinteringsgebied dat zich uitstrekt van Texel tot Namibië. In alle mogelijke routes is Griend een belangrijk knooppunt. Onderzoeker Emma Penning van het NIOZ willen graag weten waarom dit gebied zo aantrekkelijk voor ze is. Zo worden vogels gezenderd en probeert men met bodemonderzoek uit te vinden welk voedsel de drieteenstrandlopers precies eten.
Bangerik vs durfal
Het NIOZ doet verder onderzoek aan het karakter van de kanoet op Griend. Volgens ecoloog Allert Bijleveld hebben vogels verschillende persoonlijkheden. Zo heb je passieve kanoeten, maar ook echte durfallen. Dat is te zien aan hun gedrag, en aan wat ze hebben gegeten. Bij de kanoet lijkt het vooral de grootte van de maag die iets verraadt over de aard van het beestje. Of beter, het karakter van de vogel bepaalt de grootte van de maag.