Donderdag vervolg

(op de foto: Estelle en een van de chimpansees)

11.00 uur:
Het zat vanmorgen niet mee. De voorraden blijken niet voldoende om vanaf vrijdag 2 kampen te bedienen, bovendien is vanuit Amerika niet zoals afgesproken geld overgemaakt voor de running costs. De medewerkers (lokalen) moeten morgen betaald worden, de auto die benzine zou gaan halen is nog niet vertrokken (geen idee waarom), en nog vervelender, het water is op en de pomp doet het niet meer. De laatste jerrycans worden tevoorschijn gehaald. Als ik een glas neem weet ik ook waarom die tot het laatst bewaard zijn, de dieselgeur ruik je direct. Toch moet je blijven drinken bij deze hitte.

13.00 uur:
Langzaam maar zeker (via via) wordt duidelijk dat Estelle de door ons geopperde suggesties niet ziet zitten. Met haar daar over spreken lukt niet en wordt vooruit geschoven. Wel komen de verschillende vrijwilligers om beurten polsen wat er speelt. Voor mij is er echter een dilemma bij gekomen: het feit dat we niet kunnen filmen is behoorlijk k…., maar eerlijk gezegd vind ik ook het idee dat 4 vrouwen hun leven in de waagschaal gaan leggen bij het openen van de kooien te gek voor woorden. Zeker als er alternatieven zijn. Deze vorm van opofferingsgezindheid is niet goed voor een project. Wat komt er van de resterende chimpansees terecht als er een ongeluk zou plaatsvinden. Iedereen is met me eens dat die kans absoluut aanwezig is.

15.00 uur:
Het verdoven van de vrouwtjes gaat zo beginnen. Daarmee wordt ook duidelijk dat Estelle dus niet bereid is om e.e.a een paar dagen uit te stellen om de aandachtspunten die ik heb opgeworpen, te verhelpen. Ook het aanbod om de kosten die daarmee gemoeid zijn te dragen slaat niet aan. Overigens bleek me net pas dat de radio waar dagen aan gewerkt is, het ook niet goed doet omdat een antenne te laag staat. Geen communicatie wil zeggen, nog meer onveiligheid en heel veel practisch ongemak. Nu kunnen ze alleen nog met rooksignalen communiceren maar volgens mij is 35 kilometer dan net wat veel. De transportkooien worden met wat heel dun ijzerdraad gerepareerd. Heeft geen enkele zin maar andere materialen zijn er even niet.
Het verdoven verloopt redelijk soepel. De twee vrijwillige dierenartsen (Fanny en Chris) leveren goed werk. Ben erg onder de indruk van deze mensen.

19.00 uur:
Fanny wil van me weten waar mijn schoen wringt. Ik leg haar uit dat ik niet getuige wil en kan zijn van een slachtpartij, hoe klein dat risico ook is. Ik ben geen journalist die het verhaal maakt zoals het komt, ik ben een apenman die zich mede verantwoordelijk voelt, ook voor de dieren die zouden achterblijven als Estelle wat zou overkomen. Hoe zou ik gewoon weer naar huis kunnen gaan en de boel de boel laten. Fanny en anderen zien mijn punt wel maar geven ook aan dat het laat is daar nog iets aan te doen. De chimps zitten ondertussen allemaal in de transportkooien. Mama is de eerste die door heeft dat de degelijkheid te wensen overlaat en demonteert bijna een zijkant. Toch nog wat sterker ijzerdraad gevonden op een oud stuk hekwerk
 
21.00 uur:
Aan tafel met Estelle komt het hoge woord komt er uit: Estelle wil wel de mannelijke chimps wat valium geven om ze wat te kalmeren, ook wil ze om mij gerust te stellen een onbemande auto in het bos achterlaten voor het geval ze dodelijk gewond raakt? Het is voor mij echt onvoldoende en onnodig riskant. De discussies zijn doorspekt met  emotionele wendingen en circelredeneringen: de chimps houden van haar en iemand waar je van houdt beschadig je niet, en bovendien heeft ze nu eenmaal besloten dat het zo moet, en daar heel lang over nagedacht dus dan moet het goed zijn. Haar verbazing is oprecht en heel groot als ik de groep laat weten dat ik dan niet bij de release wil zijn, ook niet aan de overkant van de rivier. Ik blijf er van overtuigd dat het projectplan goed in elkaar zit, maar de uitvoering is voorbarig. De organisatie is gewoon nog niet klaar. We zullen eerder naar huis gaan dan gepland. Pijnlijk moment!

De ploeg gaat naar bed, morgen willen ze om 06.00 uur de kooien opladen. Wij starten de generator nog even om de accu´s op te laden. Er is weer wat benzine gehaald uit een piepklein dorpje dichtbij. Vraag me af welk apparaat het daar nu niet doet.