DNA onderzoek voor dieren

Onze aarde telt rond de 7,77 miljoen soorten dieren. Daarvan zijn er maar EEN miljoen ontdekt. Maar hoe weet je hoeveel soorten in de wereld bestaan? Hoe groot is de biodiversiteit in beekjes, bomen, struiken of vennetjes?

In zijn deze zomer in het Nederlands verschenen boek “waarom zijn er zo veel soorten?’ zoekt bioloog Menno Schilthuizen naar antwoorden op deze vraag.

Een van de meest moderne technieken voor deze zoektocht is DNA analyse. Dat is een manier om snel te kunnen bepalen hoe groot de biodiversiteit in een bepaald gebied is. Voorheen werden alle soorten voor onderzoek gevangen en gedetermineerd. Dat kost veel tijd. Tegenwoordig wordt steeds vaker gebruik gemaakt van het determineren via DNA. 

Elk organisme laat onbewust DNA achter op de plek waar hij is geweest. Onderzoekers nemen monsters in bepaalde gebieden en onderzoeken deze vervolgens in het laboratorium. Het gevonden DNA wordt vergeleken met een DNA databank.

Door deze eDNA (environmental DNA) worden soorten aangetoond op basis van ‘los’ DNA dat in water of bodem aanwezig is. Groot voordeel van deze aanpak is dat de dieren er niet door verstoord worden.