De Klaverbank

De Klaverbank is een zandbank in de Noordzee die op 150 kilometer ten noordwesten van Texel te vinden is. Deze bank ligt op 30-50 meter diepte en bestaat uit een mengsel van grind en zand. Voorheen werd er regelmatig sediment uit de bank gewonnen. In eerste instantie was dat grind, totdat bleek dat hier vanuit het bedrijfsleven maar weinig animo voor was. Later werd ook zand uit de bank gehaald, dat voornamelijk geschikt is als beton- en metselzand.

Sinds het einde van 2008 is de Klaverbank officieel verklaard tot beschermde natuur. Dat betekent dat er geen (grootschalige) sedimentwinning meer mag plaatsvinden. Juist de samenstelling van de gewilde sedimenten maakt dat de Klaverbank een bijzonder stuk onderzeese natuur is.

De flora en fauna op de Klaverbank wijkt af van de omringende gebieden, die voornamelijk uit meer voorkomend zand en de slibbodem van de zee bestaat. Op de bodem van de Klaverbank komen wel 200 verschillende soorten voor. Enkele voorbeelden hiervan zijn de kokerwork, het zeeboontje, de zeeanjelier en de wulk. Door het gebied loopt een trog, waar scholen met vissen graag doorheen zwemmen. Deze scholen trekken veel zeekoeten en andere zeevogels aan.

Ontstaanswijze
De vorming van de Klaverbank is terug te leiden naar de laatste ijstijd. De Noordzee stond droog, maar er strekte een grote massa landijs vanuit Engeland over het hele gebied heen. Toen het ijs zich aan het einde van de ijstijd terugtrok, bleef er een diepe geul achter. Smeltwater vormde beddingen die vervolgens met grof zand en grind opgevuld werden. In de tijd dat de Noordzee zich steeds verder begon te ontwikkelen, werden de verschillende sedimentenlagen door elkaar heen gemengd. Daarnaast werd er over grote oppervlakten een dunne laag mariene zanden afgezet. Alles resulterend in de unieke sedimentenlaag van de Klaverbank.

Bronnen:
Wikipedia
http://www.ecosub.nl/projecten/Klaverbank.html
Universiteit van Wageningen