De zanglijster is familie van de merel (beide zijn lijsters). Maar het liedje van de zanglijster klinkt een stuk opgewondener dan de zachtaardige merelzang. ‘Een patser’ noemt geluidenjager Henk Meeuwsen hem. In de Cursus Vogelzang: Wat hoor ik daar? Van Vroege Vogels leer je de vogelzang van de zanglijster herkennen.
Strofe-zanger in de herhaling
Net als de merel is de zanglijster een strofenzanger, zo schrijft Dick de Vos in zijn Veldgids Vogelzang. Het belangrijkste kenmerk is de herhaling. Strofes van twee of drie lettergrepen worden twee tot vier keer herhaald.
Ezelsbruggetje van Thijsse
Ronde de vorige eeuwwisseling bedacht Jac. P. Thijsse al een makkelijk ezelsbruggetje voor de zang van de zanglijster: hij roept al z’n kinderen binnen: Pietje, Pietje, Pietje, … Frederik, Frederik, Frederik, …
Kenmerken van de zang van de zanglijster:
Opgewonden
Felle klanken
Herhalingen van twee of drie lettergrepen
Steeds een nieuw motiefje
Begin van seizoen: korte pauzes tussen strofes
Later steeds langere pauzes
De zanglijster herken je het best aan zijn lichtbruine kleed met de gespikkelde borst. Man en vrouw zien er hetzelfde uit.