Tom Bade: Oostvaarderspark

Als iets de westerse samenleving onderscheidt van de barbarij, dan is het wat mij betreft vooral ons geloof in de vooruitgang. Niet alleen de handel en de democratie, maar vooral de wetenschap heeft ons de afgelopen eeuwen verheven tot wat we nu zijn: een volk met smart phones, gezond eten, televisie, medicijnen tegen kanker en ... mooie natuur.

Maar dat is allemaal ten einde. Feiten zijn meningen geworden, en anders worden ze wel vervangen door ‘alternatieve feiten’. In het verlengde hiervan blijkt nu ook alles politiek te zijn. Zo is tegenwoordig ook het beheer van natuurgebieden een speelbal van de wispelturige politiek geworden.

Dat werd deze week pijnlijk duidelijk in de Provinciale Staten van Flevoland. Daar bleek een meerderheid vóór het vervangen van een waardevol ecologisch systeem in de Oostvaardersplassen, door toeristennatuur, met vooral minder herten en minder grote grazers.

De studie biologie kan dan ook per direct worden afgeschaft. 
De deeltijdpolitici uit provinciale staten weten het toch beter. 
Ecologie is nu een mening, die op basis van politieke machtsverhoudingen wordt ingevuld. En wat nog veel erger is: de natuur in Nederland wordt vanaf nu blijkbaar afhankelijk van de politieke dagkoersen. Iedere vier jaar een nieuw beheer, op zijn minst, en uiteraard op basis van de politieke voorkeuren.

Dat laatste gaat trouwens nog leuk worden; voor onze natuur in het algemeen en zeker de Oostvaardersplassen. De SGP wil natuurlijk veel toerisme, maar niet op zondag. De VVD wil wat meer marktwerking in de natuur, met groene villas voor startende miljonairs. 
Vijftig Plus wil veel wandelpaden en bankjes voor de ouderen. De SP wil de ecologische rijkdom eerlijk verdelen. De PVV wil het hek houden, dat D66 nu juist weer wagenwijd wil openzetten. 
En de Partij voor de Dieren zal het allemaal vlees noch vis zijn, zij willen vast dat het gebied vooral ook wordt opengesteld voor de teelt van soja voor vegaburgers.

In 2014 hadden we nog de iconische bioscoopfilm ‘Nieuwe Wildernis’. Meer dan 1 miljoen mensen zagen het gebied zoals het was - groots, meeslepend, ruw, lieflijk, uniek en werkelijk on-Nederlands. Nu moet het gebied op de schop. Het is bijna een script voor een horrorfilm.

Maar één ding is zeker: on-Nederlands zullen de Oostvaardersplassen nooit meer zijn. Het zal een leuk recreatiegebied worden met een gezellig hertenkamp dat wordt beheerd door dierenartsen. Die zullen het wild vaccineren tegen ziekten, opdat zij niet doodgaan. Waarmee het dus geen wild meer is. Ook zullen de dieren moeten worden bijgevoerd, want het zijn inmiddels immers huisdieren. Dan groet dus de populatie. Om dan vervolgens overbevolking te voorkomen zullen massaal dieren moeten worden afgeknald. Dat is misschien wat cru, want het zijn nu immers huisdieren. Maar gelukkig bestaat ook de mogelijkheid dat we de dieren anticonceptie middelen gaan toedienen. Maakt niet uit, ook goed voor de omzet. Anticonceptie voor dieren: iets dat van de SGP dan kennelijk wél weer mag ... Maar dat terzijde.

Ik heb de afgelopen jaren heel wat types horen roepen dat de natuur van de Oostvaarderplassen geen ‘echte’ natuur was, want er staat een hek om heen en dat is niet natuurlijk. Tegen al die mensen zou ik willen zeggen: het was 100 keer meer natuur dan het voorgestane bejaardenbos. 
In economische termen: het Oostvaarderspark maakt de toegevoegde waarde van het NATUURgebied Oostvaardersplassen kapot. De politici van SGP en VVD zullen dan ook in hun eigen zwaard vallen. Dat Oostvaarderspark nieuwe stijl, dat wordt dodelijk saai. Zelfs de zeearend zal het gebied gaan mijden, bij gebrek aan lekkere kadavers. Nee, met het weghalen van dooie dieren haal je het leven uit de Oostvaardersplassen.

Of om met mijn dochters te spreken: Gaan we wandelen in het Oostvaarderspark? Boring!
 Gelukkig hebben we de film nog.