Column Hans Sibbel: Nu

Geluk is een kwestie van perspectief. Ja, dit wordt een filosofische column.

Een kwestie van perspectief. Tijdens oud en nieuw hebben we in Nederland door vuurwerk duizend plus slachtoffers, gewonden. Dat vinden we veel.
Moet verboden worden.
Tijdens vier dagen schaatsen 40.000 gewonden. 40.000. Dat is 10.000 per dag. Gewonden. Dat vinden we prima.
Een kwestie van perspectief.
De hele Corona crisis is een kwestie van perspectief.
Wat kunnen we leren van de natuur?
Kijk naar de vogels.
Opeens kwam er een strenge winter. Alles vroor dicht. In de kranten werd meteen gewaarschuwd voor de ijsvogelpopulatie. 80% zou kunnen sterven.
En wij hebben ijsvogeltjes dus u begrijpt mijn paniek. Wakken.
Er moeten wakken komen.
Ik ben meteen naar Maak Een Wak punt nl gegaan.
Maar hoe maak je een wak als het ijs nog dun is? Hoe hou je het open?
Met warm water? Een oude kerstboom erin?
Ik had nog een warmtelint om de buitenkraan vorstvrij te houden.
Moet ik die in het wak leggen? Een wak voor een ijsvogel moet klein zijn las ik, ongeveer twee meter. Twee meter. Dat is een enorm wak. Dat is toch geen klein wak. Dat is een professioneel, serieus wak.
Ik heb Elfstedentochten om kleinere wakken zien afgelasten. Maar ik dacht alleen aan die 80% van de ijsvogels die het niet zouden gaan halen. Ik droomde van wakken.
Waarom eten ijsvogels niet gewoon sardientjes als ik die naar ze toegooi.
Ik voelde me machteloos.
Dat was mijn perspectief.
Ik zag de reigers als oude mannetjes ineengedoken op takken zitten.
Doelloos voor zich uit starend tot de dood ze misschien kwam halen.
Totale berusting. Overgave aan het onvermijdelijke. Gewoon uitzitten.
Op het ijs was een groep van 100 studenten met een boombox aan het dansen op het nummer Sweet Caroline, O,O,O van Neil Diamond.
Overal waar ze stonden zag je het water tussen de scheuren omhoogkomen.
Ik dacht, prima. spring maar gasten, spring maar. Maak een wak. Maak een wak.
Waarom zou je in een park juist op het zwakke ijs gaan dansen? De jeugd is dom.
Maar net als het te erg werd liepen ze verder. Geen wak.
Sweet Caroline, alcohol en geen wak.
En ergens sterven nu massaal ijsvogeltjes. In wat voor wereld leven wij?
Ja Jesse Klaver, Ja Liliane Ploumen. Jullie willen een eerlijkere wereld.
Maar voor wie? Alleen voor ons he. Alleen voor de mensen.
En dan opeens pats. De omslag. In een week 25 graden hogere temperatuur.
De ijsvogels doen het prima. Ik zie ze weer vliegen. Zitten totaal in het Nu.
Zijn die hele vorst vergeten. Niks aan de hand.
De reigers zoeken takken voor hun nest. Ze pakken een tak op, niet goed. Andere tak. Nee. Ook niet. De eerste maar weer. Die zijn lekker met elkaar bezig. Nageslacht en nestje bouwen.
En zo is het met ons en Corona ook. Nu vriest het. Dat is ons perspectief.
Morgen dooit het en dan is het totaal anders. Dat leren we van de vogels.
Leef in het nu. Leef in het nu.