Boomkikker profiteert van oude linies

In het voorjaar is er een leuk geluid te horen rondom de Staats-Spaanse Linies: het gekekker van de boomkikker. Menno gaat samen met Fred Schenk van Het Zeeuwse Landschap de nacht in, want dan pas beginnen ze te roepen. De boomkikker profiteert van het microklimaat dat de Linies creëren met lage natte delen, vochtige hoeken en droger struweel.

Met de boomkikker leek het even niet goed te gaan. In de jaren 90 stond de populatie bijna op uitsterven en had je nog maar drie kleine populaties over die zich schuilhielden rondom Retranchement en Aardenburg. Het ging op dat moment nog maar om zo’n 150 roepende mannetjes. Natuurbeheerders hebben zich met man en macht ingezet om de populatie te redden. Poelen werden beter onderhouden en er werden nieuwe leefgebieden aangelegd. Hierbij werd gebruik gemaakt van de verbindingen die de Staats-Spaanse Linies vormden door Zeeuws-Vlaanderen.

En al deze beheersmaatregelen wierpen hun vruchten af. De laatste jaren worden telkens rond de 2.000 roepende mannetjes geteld bij de monitoring. Hiermee is het de grootste populatie van boomkikkers in Nederland. Tel je de boomkikkers die de Belgische grens over zijn gestoken erbij op, dan kom je op 3.000 mannetjes uit in deze streek.

Districtshoofd Fred Schenk telt al decennia de boomkikkers in Zeeuws-Vlaanderen. In het voorjaar gebeurt het tellen vooral op geluid. Fred neemt ons mee naar de Wallen van Retranchement, waar de dichtheid boomkikkers het hoogst is. De hoop was om de boomkikker niet alleen te horen, maar ook te zien. En dat is gelukt! De poelen zaten vol met kleine, gifgroene kikkertjes met grote, opgezwollen kwaakblazen. Opvallend is dat boomkikkers er maar één hebben onder hun bek, terwijl de groene kikker er twee heeft die als wangen uitsteken.

In 2020 nam radio-verslaggever Henny Radstaak al een reportage op met Fred bij het Retranchement. Ook toen was het een groot boomkikkerconcert en hebben ze de boomkikker zien zitten.