Herman Boerhaave was hoogleraar geneeskunde in Leiden. Maar een minder bekende kant van hem is dat hij ook een internationaal zeer gewaardeerd plantkundige was. In 1709 werd hij behalve tot hoogleraar ook benoemd tot prefect van de Leidse Hortus Botanicus. Binnen een jaar had hij een catalogus samengesteld van alle plantensoorten die de Hortus toen rijk was, vele duizenden. Maar al snel werd de Hortus te klein voor zijn verzameldrift en kocht Boerhaave het landgoed Oud-Poelgeest, waar hij met door vakgenoten verzamelde zaden van over de hele wereld een arboretum maakte, met exotische soorten uit Noord-Amerika en Oost-Indië, en o.a. zo’n 40 soorten eiken en 30 soorten wilgen.
Zaaiboeken
Over deze minder bekende kant van Boerhaave schreef bioloog Margreet Wesseling een boek: Boerhaave Botanicus. Ze heeft het boek zelfs aan hem opgedragen, omdat ‘hij dat verdient’, zoals ze zelf zegt. Voor het boek maakte ze gebruikt van onder meer de zaaiboeken van Boerhaave. In deze boeken noteerde hij 15 jaar lang alles wat hij zaaide of plantte in de Hortus en op Oud-Poelgeest. In deze zaaiboeken vond Margreet Wesseling een schat aan nieuwe informatie die in combinatie met de vele brieven die Boerhaave schreef tot dit boek hebben geleid.