Een opmerkelijke ontmoeting: tijdens een wandeling komt Gerwin Kets een groepje reeën tegen. “Plotseling maakt één van de reeën zich los van de groep en komt al blaffend naar mij en mijn honden toe rennen. Niet een klein stukje, maar all the way!” schrijft Kets. “Ik was vooral bang dat mijn honden erop af zouden proberen te gaan. Gelukkig waren die minstens zo verbouwereerd als ik.”
Maar waarom doet het ree dit? Deskundige Herzo van der Wal van Stichting Kenniscentrum Reeën denkt dat de jonge reebok komt kijken of dit een verloren gewaande soortgenoot is.
“Een ree ziet slecht”, legt Herzo uit. Als de filmer stilstond, leek hij misschien vanaf de grote afstand op een boomstam, en de honden op soortgenoten. Het ree kan wel beweging zien, en probeerde mogelijk contact te leggen. Dat moet hij doen door dichterbij te komen en de aandacht te trekken door te blaffen.
Jonge reegeit
© o.w.zijlstra
Hiermee hoopt het reebokkalf dat zijn soortgenoot op hem reageert. “Als dat niet gebeurt, treedt een andere fase in: Het dier wordt voorzichtig en gaat om de 'mogelijke' soortgenoten heen lopen om zo geluiden, beweging en geur waar te nemen. Het resultaat daarna is toenaderen of het 'gevaar' afschudden,” schrijft Herzo. Een andere verklaring zou zijn dat het ree door mensen is opgevoed en daardoor toenadering zoekt. Maar omdat het dier er gezond uitziet, lijkt dit Herzo niet aannemelijk.
Het blaffen van een ree wordt ook wel 'schrikken' genoemd. Het is een laag, kort en hees geluid dat de ree maakt als hij iets bijzonders waarneemt. Als hij niet helemaal zeker is wat het is, blaft de ree om andere reeën te alarmeren of om de mogelijke indringer te imponeren. In deze video van Martijn van Veen is dit blaffen goed te horen.
Met dank aan Herzo van der Wal van Kenniscentrum Reeën
Maandag, woensdag en vrijdag versturen wij je alle informatie uit de radio en tv-uitzending en het laatste internetnieuws.