Een bijenwolf wesp heeft een honingbij gevangen. Ze brengt haar vangst naar haar nest onder de grond.
Honingbij voor de larve
De bijenwolf is een graafwesp die solitair leeft. De soort komt niet veel voor in Nederland.
Wanneer een bijenwolf een bij heeft gevonden wacht ze op een gunstig moment. Ze grijpt haar nietsvermoedende prooi en valt samen met de bij op de grond. Tijdens de val brengt de bijenwolf een steek toe en verlamt hiermee haar prooi. Hierna omklemt zij de honingblaas van de bij en perst de nectar naar buiten en drinkt die op.
Gefilmd door Albert Jacobs in Venhorst.
Vervolgens tilt ze haar prooi op en vliegt ermee naar haar broedholte in de grond. Nadat ze daar drie of vier bijen op een rijtje heeft neergelegd, zet ze op een van de bijen een eitje af. Uit het eitje komt een larve die de bijen een voor een begint op te eten. Omdat de bijen door de steek van de bijenwolf wel verlamd, maar niet dood zijn, blijven zij vers en vormen dus een goed houdbare voorraad. Als de larve volgroeid is, verpopt ze in de broedholte om de volgende zomer uit te komen en het werk van de vorige generatie voort te zetten.
Vergissing
Tijdens de jacht vergist een bijenwolf zich nog wel eens. Vaak pakt ze per ongelijk een hommel die ze dan snel weer los laat. De bijenwolf wil echt alleen maar bijen.