Bijensterfte niet door verontreiniging met zware metalen

Dat het niet goed gaat met de honingbij kan niemand ontgaan zijn. Elk jaar is de wintersterfte onder bijenvolken hoog. Dit is het gevolg van een combinatie van factoren die per bijenstand en jaar kunnen wisselen.

Varroamijt
Onder andere ziektebestrijding, vooral van de varroamijt, het voedselaanbod en de ‘groene vingers’ van de bijenhouder spelen een rol. Bijen kunnen wel een verhoogde concentratie metalen bevatten, maar tot nu toe zijn er geen aanwijzingen dat zware metalen een rol spelen bij de bijensterfte.

Bloembezoek
Honingbijen zijn voor hun voedselaanbod volledig afhankelijk van bloembezoek. Daardoor komt al snel de vraag op of milieuverontreiniging met zware metalen een rol speelt bij bijensterfte. Wat valt er met de huidige kennis van zaken te vertellen over de zware metalen en honingbijen. Is er een relatie tussen zware metalen en bijensterfte? En komen er zware metalen in honing?

Niet direct biologisch beschikbaar
De kwaliteit van de bodem heeft enige invloed op metalen in honing, maar er is geen direct verband tussen wat er in de bodem gevonden wordt en in de nectar en stuifmeel van bloemen op deze bodem. Dit komt doordat de metalen gebonden worden aan de bodemdeeltjes en niet direct biologisch beschikbaar zijn. Het opnieuw biologisch beschikbaar komen hangt af van het wortelmilieu van de plant, de mycorrhiza (schimmels) en veranderingen van de zuurgraad van de bodem. Daarnaast is het zo dat de ene plant meer metalen opneemt dan de andere.

Bron: Wageningenur.nl