Wendy van Dijk: 'Dit ben ik'

Wie ben ik? En de andere tv-hits van Wendy van Dijk, verklaard door de presentator zelf. Plus: een pleidooi voor de terugkeer van The voice!

Voor de doorbraak Zoethout (1983) Ik was twaalf. Een stel regisseurs, onder wie Jan Kelder, ging basisscholen in heel Nederland af. Ze waren op zoek naar een hoofdrolspeler voor de zevendelige kinderserie Zoethout van de AVRO. Ik weet nog heel goed dat onze meester deed alsof er ‘geloot’ werd wie auditie mocht doen. Mijn vriendinnetje en ik, allebei heel erg van het dansen en acteren, werden ‘uitgeloot’. Ik ging van de ene auditieronde naar de andere, maar had niet echt een idee wat het precies inhield. Ik dacht dat het iets voor de radio was. Op een gegeven moment werd mijn vader gebeld. ‘Gefeliciteerd, uw dochter heeft een hoofdrol in een zevendelige televisieserie. Deze willen we heel graag in de zes weken zomervakantie bij u thuis komen opnemen.’ Toen zei mijn vader: ‘Dat gaat niet, want wij gaan Sporthuis Centrum.’ Toen stelde Jan Kelder voor om langs te komen en is het toch goed gekomen. De serie is opgenomen in ons huis, in mijn eigen kamer, terwijl mijn ouders op vakantie waren in Sporthuis Centrum. Ook m’n eigen school werd gefilmd en m’n vriendinnen. Mijn hele leven eigenlijk. Ik deed ook de voice-over, lekker op z’n plat Amsterdams. Ik herinner me dat ik het ongelooflijk saai en lang vond. Ik dacht: dit nooit meer. Ik was zó’n beweeglijk kind, ik wilde dansen en springen.

Drie jaar later deed ik voor de AVRO nog de jeugdserie Wat jij niet ziet, ook met Jan Kelder als regisseur. Daar moest ik boeven vangen, dus kon ik lekker bewegen en rennen. Dat vond ik al leuker.

Wereldtournee met Haddaway (1992) Na de dansschool van Barry Stevens en een paar jaar als danseres bij Lee Towers belandde ik in de André van Duin Revue. Vanuit daar ging ik ineens een jaar lang op wereldtournee met Haddaway, die toen net een wereldhit had met ‘What is love’. Een droomklus natuurlijk. Ik werd gebeld door Tanja Jess, nu bekend als actrice, destijds deed zij veel modellenwerk, en wij waren goed bevriend: Ze zei: ‘Het is heel gek, maar ik ben uitgenodigd om auditie te doen voor een wereldtournee met Haddaway, maar ja, ik kan niet dansen.’ Bleken ze een modellenbureau benaderd te hebben in plaats van een dansschool. Die Haddaway wilde natuurlijk allemaal lekkere wijven, denk ik. Dus Tanja zei: ‘Misschien moet jij gaan.’ Ik ging, viel op en werd gekozen. Want ik kon dansen en de rest niet. Het werd nog mooier, want ze vroegen ‘Ken jij misschien nóg een danseres?’ En zo kon ik mijn beste vriendinnetje van toen meenemen. Ik kon het gewoon niet geloven! We werden opgehaald in limousines, sliepen in vijfsterrenhotels en wilden overal foto’s van maken. Maar dat mocht niet van Haddaway. We moesten ons echt als sterren gedragen en als een soort quasi-Madonna’s uit het vliegtuig stappen. Of het een aardige vent was? Dat wel, maar ook een beetje eigenaardig. Hij had z’n issues.

Wie ben ik? (1994) Het ballet van de André van Duin Revue was héél goed. Naast de avondshow met André werden we ook ingezet voor televisieshows. Dan werden we in de middag met een bus naar de studio gebracht om in programma’s als Linda de Mols Traumhochzeit en Wedden dat...? te dansen, waarna we weer in de bus sprongen om de avondshow met André te doen. Blijkbaar viel ik toen op bij het ballet. Ik was langer dan de rest, had lang blond haar, echt een beetje dat typische assistenten-uiterlijk van die tijd. Zo ben ik bij Wie ben ik? gekomen, werd ik Wendy van Wie ben ik? en werd ik ook voor het eerst op straat aangesproken.

Beginjaren SBS6 Over de roooie (1996-1997) Over de roooie was een spoedcursus televisiemaken. Wij ging zeven dagen per week de straat op en dat twee jaar lang. Ik heb daar heel veel geleerd. Ik weet nog dat Debbie de Jong, toen mijn leidinggevende maar die we nu kennen van B&B vol liefde, tegen me zei: ‘Je enthousiasme mag wel ietsje minder.’ Daar had ze gelijk in. Ik was vaak diegene die het hardst juichte en sprong wanneer er 1000 gulden werd gewonnen. Het werd goed bekeken, het was opzienbarend. Het herkennen van de borsten van je partner door geblinddoekt te voelen. Of slagroom van mensen hun billen likken. Voor SBS een goede trekker. Nu kan je zo’n programma natuurlijk niet meer maken.

Ushi & Van Dijk (1999-2002) Om andere redenen, maar ook Ushi kan nu natuurlijk niet meer gemaakt worden. Het idee is begonnen bij Coby Gerritsen. Zij had al een pilotaflevering gemaakt van dit format, met echte Japanners die heel impertinente vragen stelden aan BN’ers. Dat werkte toch niet helemaal. Coby en ik zaten in een vergadering over welke kant het met mij op zou moeten gaan bij SBS. Toen kwam dit programma ter sprake en zei ze ineens: ‘Dit kan jij!! Want jij kan acteren en we gaan je schminken tot Japanner!’ Zo is het geboren. Om te oefenen ben ik naar Hotel Okura in Amsterdam gegaan om daar met echte Japanners de Japans-Engelse tongval te oefenen. Roel Kyvelos, een acteur uit Onderweg naar morgen, was proefpersoon toen was Ushi nog zonder nepgebit en zonder bril, dus alleen een wit geschminkt gezicht en een pruik. Hij had niks door. Als hij er níet was ingetrapt, had ik het denk ik niet meer durven doen.

Hart in aktie (2000-2006) Het mooie van deze tijd was dat ik helemaal niets wist van kijkcijfers. Daar was ik totaal niet mee bezig en werd ik ook niet op afgerekend. Gewoon hard werken, 06.00 uur je nest uit, ’s avonds om 22.00 uur thuis. Echt pittig. Dat moet je aankunnen en ik denk dat mijn discipline als danseres een goede basis is geweest. Ik had ook helemaal niet door dat Hart in aktie zo’n succesprogramma was. Tot we in 2003 genomineerd werden voor de Gouden Televizier-Ring. Maar samen met Idols en dat had miljoenen kijkers. Ik dacht we gaan hem dus nooit winnen, maar leuk dat we genomineerd zijn. Ja, en dan win je ook nog. Dat was eigenlijk voor het eerst dat ik doorhad dat Hart in aktie zo gewaardeerd werd. En ook dit programma kan nu niet meer gemaakt worden. Belastingtechnisch zitten ze overal bovenop. Vroeger mocht je alles schenken, een huis verbouwen, een auto weggeven. Dat kan nu niet meer.

Lees dit artikel verder in VARAgids 47, vanaf dinsdag 19 november 2024 in de winkel, op de mat en in de app (alleen voor VARAgids-abonnees). Word ook abonnee!