Je moet acht afleveringen uitzitten om één moordzaak opgelost te zien worden, en toch is Broadchurch een ongekende hit. Hoe kan dat?
Een beschadigde detective met een broedende blik die de nieuwe leidinggevende wordt van een hecht team en een tweede in rang die daar bokkig over is. Een dorpje met een gesloten gemeenschap van inwoners die ieder onverkwikkelijke geheimen bewaart. Het klinkt erg cliché, maar juist deze elementen zijn pluspunten van de Britse hitserie Broadchurch, het misdaaddrama over de moord op de elfjarige Danny Latimer in het titulaire kustplaatsje. De televisieserie, die deze week aan het derde en laatste seizoen begint, werd wereldwijd succesvol onthaald. Vanwaar deze populariteit?
Hoofdattractie van Broadchurch is het sterk acterende duo David Tennant en Olivia Colman als het kibbelende team adjudant Alec Hardy en brigadier Ellie Miller. Hardy is scherp en intelligent, maar snauwt iedereen af en sleept het gewicht van een onopgeloste zaak uit zijn verleden met zich mee. Daarnaast straalt Colman als de opgewekte Miller die na haar zwangerschapsverlof terugkeert na de ontdekking dat haar verwachte promotie naar buitenstaander Hardy is gegaan. Als bewoner van Broadchurch verzet Miller zich aanvankelijk tegen elke suggestie dat de dader uit haar gemeenschap afkomstig kan zijn. Naarmate het onderzoek vordert, slaat de twijfel echter toe, en worstelt ze ermee haar optimisme te bewaren.
Andere centrale figuren zijn Danny’s familieleden, moeder Beth, vader Mark en zus Chloe, wier rouwproces op gevoelige wijze wordt vastgelegd. Voor Miller is de zaak extra persoonlijk omdat Beth een goede vriendin is en hun zoons samen speelden. De botte aanpak van Hardy stuit haar dan ook tegen de borst, wat ze hem zo vaak mogelijk laat weten. De twee agenten bekvechten hun weg door het onderzoek met de nodige humor die de zware serie enigszins verlicht.
Verwacht geen formulewerk tijdens hun onderzoek, want waar de gemiddelde misdaadserie een moordzaak netjes oplost binnen één aflevering, neemt Broadchurch ruim de tijd om een spanningsboog op te bouwen. Het kost acht slopend spannende afleveringen om de dader te vinden. Tegen die tijd is elke dorpsbewoner als verdachte de revue gepasseerd en lijkt iedereen, van de postbode tot de dominee, even suspect. Ieder personage wordt uitgediept tot mens van vlees en bloed, maar die ontwikkeling gaat gelijk op met de toenemende paranoia. Seizoen twee behandelt de rechtszaak die volgt op de uitkomst van het moordonderzoek, waarna seizoen drie begint met een geheel nieuwe zaak. Wat Broadchurch cinematografisch zo aantrekkelijk maakt, is de pittoreske locatie. De serie werd opgenomen in het zuidwesten van Engeland, waarbij met name het kuststadje West Bay dienst doet als set. Intermezzo’s van shots die in vogelvlucht zweven boven zeegezichten, kleurrijke zonsondergangen en torenhoge kliffen worden begeleid door de melancholische pianotoetsen en omineuze snaarmuziek van de IJslandse Ólafur Arnalds. Het zijn sferische beelden die de toon zetten en contrasteren met het verschrikkelijke misdrijf dat in deze betoverende omgeving werd gepleegd. In Broadchurch kan zelfs een weids uitzicht claustrofobisch aandoen.
Broadchurch S03, vanaf 1 november op Netflix (klik hier voor de recensie)