Voetbalanalist Leonne Stentler: 'Ik wil de wereld minder conservatief maken'

Ook na de winterstop is ze de enige vrouwelijke voetbalanalist van Studio sport. ‘Het is nodig om de lat als vrouw hoog te leggen’.

Even geen voetbal. Het is ook wel eens lekker, vindt Leonne Stentler. Het is winterstop in de Eredivisie en dus heeft de vaste huisanalist van Studio sport tijd voor andere zaken. Haar cadeauwinkel in deAmsterdamse Jordaan, bijvoorbeeld, die ze vorig jaar met haar vriendin Shannice en wat anderen opende. Soms staat ze er zelf achter de kassa. De zaak is een uitvloeisel van het bescheiden oesteremporium dat Stentler en haar vriendin enkele jaren geleden begonnen. Onder de noemer Koester je oester verkopen ze producten als oesterbier, oestersokken, oestertassen en oesterplankjes die Stentler bij een cursus houtbewerking zelf leerde maken. Bij de stadswandelingen die ze organiseren kunnen belangstellenden op de mooiste plekken een schelp leegslurpen.

De ondernemingen leveren haar al meer op dan ze vroeger aan haar voetbalcarrière verdiende, zegt Stentler. Als speelster van ADO Den Haag, Ajax en het Nederlands elftal (17 interlands) moest ze het vaak doen met een reiskostenvergoeding. Stentler: ‘Als mijn ouders geen modaal inkomen hadden gehad, had ik niet op hoog niveau kunnen voetballen.’ In haar jeugd werd ze wekelijks van haar geboorteplaats Rotterdam naar haar trainingen gebracht.

Een achillespeesblessure dwong haar in 2015 tot stoppen. Twee jaar later wonnen de Oranjevrouwen het EK in eigen land en zette het Nederlandse vrouwenvoetbal een flinke groeispurt in. Stentler was analist bij VV Kicks, een Youtubeshow over vrouwenvoetbal die ze samen met haar goede vriendin Fresia Cousiña Arias, verslaggever bij ESPN, in het leven riep omdat er elders nog nergens over vrouwenvoetbal werd gepraat. Maar het EK veranderde alles.

Op televisie zag ze oud-speelsters Daphne Koster, Anouk Hoogendijk en Manon Melis voor de NOS de analyses verzorgen. ‘Ik dacht: dat wil ik ook.’ Ze richtte haar pijlen op het wereldkampioenschap van 2023, maar mocht in 2019 al debuteren tijdens het WK in Frankrijk. Het smaakte naar meer.

Stentler won aan populariteit met het analyseren van vrouwenvoetbal voor de NOS en ESPN. De afgelopen jaren pionierde ze als eerste vrouwelijke analist in het mannenvoetbal. Stentler ‘deed’ het WK in Qatar en het EK in Duitsland, schoof geregeld aan bij Studio voetbal en werd vaste analist van Eredivisiewedstrijden voor Studio sport, in eerste instantie op de vrijdagavond. Sinds ruim een jaar is ze ook op zondag in de traditionele bordop-schoot-uitzending te zien. Een droombaan voor een analist, maar, zo zou blijken, als vrouw een soms ondankbare taak.

Heb je weleens heimwee naar het vrouwenvoetbal? Ik vind het heel belangrijk om als een vrouw met een mening in het mannenvoetbal te werken. Dat is natuurlijk nog een heikel punt, dat ik dat doe. Het is een grote uitdaging, maar dat vind ik het leuke eraan. Het draagt bij aan positieve verandering. Maar ja, vrouwenvoetbal, dat is nog steeds mijn passie. Daar wil ik iedereen alles over vertellen, bijna als een soort Jehova’s getuige. Het laatste halfjaar heb ik meer mannendan vrouwenvoetbal gedaan, maar dit jaar hebben we bij de NOS onder meer de Nations League en het EK voor vrouwen. Daar zal ik weer veel bij betrokken zijn.

Je hebt eens gezegd dat je in het vrouwenvoetbal niet meer nodig bent. Je taak zit erop. Voel je dat echt zo? Ja, zeker als je kijkt naar hoe interlands en toernooien tegenwoordig in beeld worden gebracht. In het vrouwenvoetbal zijn nu genoeg vrouwelijke analisten, waardoor ik denk: hier zou ik met een gerust hart uit kunnen stappen. In het begin was er nauwelijks media-aandacht voor vrouwenvoetbal. Daarom begonnen we ook met dat Youtube-programma. Nu zou dat overbodig zijn.

Je zegt dat je het belangrijk vindt om als vrouw in het mannenvoetbal te werken. Toch heb je getwijfeld toen je werd gevraagd. Ik had natuurlijk ook meegekregen wat iemand als Barbara Barend, de eerste vrouwelijke verslaggever in het mannenvoetbal, toen nog bij FOX Sports, in stadions naar haar hoofd kreeg geslingerd. Toen ik op de vrijdagavonden bij de NOS begon met het analyseren van mannenwedstrijden, dacht ik dat mij dat ook te wachten stond. Ik was op het ergste voorbereid, maar het viel eigenlijk heel erg mee. Echt lelijk begon het pas te worden toen ik de bord-op-schoot-uitzendingen op zondag ging doen.

Je stapte een conservatief wereldje binnen. Ik houd echt van voetbal en de beleving van supporters, maar ja, er zitten nare kantjes aan. Daarom vind ik ook dat ik er moet zijn en heb ik die rol uiteindelijk geaccepteerd. In de beeldvorming is het een belangrijke positie die ik heb. Als je die in de schoot krijgt geworpen, kun je daar eigenlijk geen nee tegen zeggen. Ik wil de wereld minder conservatief maken en kan daar op deze manier een steentje aan bijdragen. Soms denk ik wel: het zou zo veel sneller kunnen gaan als er meer Leonnes waren.

Er zijn meer vrouwelijke journalisten die in het mannenvoetbal werken. Suse van Kleef als commentator op de radio bijvoorbeeld, en Fresia Cousiña Arias als verslaggever en presentator bij ESPN. Maar als analist sta je nog alleen. Daar valt nog de grootste winst te behalen, maar ik ben ervan overtuigd dat dat snel gaat gebeuren. De gouden generatie voetbalsters die het EK won zal op een dag stoppen en sommige speelsters zullen ook in dit soort rollen gaan werken. Dat zal veel gaan veranderen. Als het analistengilde een wat diverser gezelschap wordt, zullen we minder worden afgerekend op het feit dat we vrouw zijn.

Maar voorlopig ben jij de pionier die de klappen opvangt? Het is soms absurd hoeveel lelijkheid er naar boven komt als je als vrouw ergens een mening over hebt. Op sociale media kreeg zelfs Shannice nare berichten over mij. Ik heb toen vrij snel alles uitgezet. Alleen mensen die ik volg, kunnen nog reageren. Sinds ik het mannenvoetbal doe, gaat het nooit over inhoud maar altijd over mijn rol als vrouw. ‘Kun je niet beter een afwasje gaan doen?’ Die vibe is het meestal. Ik probeer het buiten de deur te houden, maar soms krijg ik het alsnog mee. Dan komt een buurvrouw naar me toe, die zegt: ‘Jeetje mineetje, wat was het weer vervelend allemaal op social media.’ Dan weet ik weer hoe laat het is.

Om dit vol te houden moet er een balans zijn in het soort reacties dat je krijgt, lijkt me. Met welk commentaar kun je wél wat? Ik heb lieve collega’s die me altijd steunen. Maar ook mensen op straat zijn bijna altijd positief. Laatst kwam ik thuis van een uitzending en parkeerde ik mijn auto toen iemand op het raam klopte. Het was een man die ik helemaal niet kende. ‘Goede analyse vanavond’, zei hij nadat ik het raampje openeed. Dat was leuk.

Ook wel een beetje spannend, kan ik me voorstellen. Ja, maar mensen spreken me vaker aan. Ik ben het gewend. Wat ik ook regelmatig hoor: dat iemands tante, zus of vriendin het ineens snapte door hoe ik iets op televisie uitlegde. Eigenlijk best stom, maar ook wel weer grappig. Misschien denken vrouwen anders over voetbal en slaan mijn analyses aan bij vrouwen die voetbal kijken.

Heb je het gevoel dat de lat voor jou als vrouwelijke analist hoger ligt dan voor sommige mannelijke collega’s? Marco van Basten zei vorig jaar voor de openingswedstrijd van het Nederlands elftal op het EK dat hij zich niet had voorbereid op de opstelling van Oranje. Was jij daar mee weggekomen?Als ik iets doe, wil ik dat sowieso zo goed mogelijk doen. Ik zou me heel slecht voelen als ik ergens onvoorbereid aanschuif en dingen uit mijn duim moet zuigen. Maar inderdaad, voor mijn gevoel is het ook wel nodig om de lat als vrouw hoog te leggen. Dan kan ik daar in elk geval niet op worden gepakt. Ik zat overigens in de uitzending waar Van Basten zei dat hij zich niet had voorbereid. Ik dacht: wauw, wat moet dat heerlijk zijn om dat gewoon te kunnen zeggen. Ik ben bang dat het voor mij niet oké was geweest.

Lees dit artikel verder in VARAgids 3, vanaf dinsdag 14 januari 2025 in de winkel, op de mat en in de app (alleen voor VARAgids-abonnees).