Vice: verdienstelijke karaktermoord op Dick Cheney

De tekst aan het begin van Vice spreekt tot de verbeelding: 'The following is a true story. Or as true as it can be given that Dick Cheney is known as one of the most secretive leaders in history. But we did our fucking best.' Wat volgt is een vaak wrang en geestig, maar ook bikkelhard portret van een man die wordt afgeschilderd als een sfinx die als assistent - lakei is misschien een beter woord - van de latere minister van Defensie Donald Rumsfeld langzaam opklimt in het Republikeinse partij-establishment en uiteindelijk door president George W. Bush wordt gevraagd om zijn vicepresident te worden. Op voorwaarde dat hij achter de schermen zoveel macht naar zich toe mag trekken dat hij de de facto leider van de VS is.

Althans, dat suggereert het script van Vice, dat middels bovenstaande disclaimer echter wel erg veel vrijheden lijkt te nemen. Vaak is dat geestig; er worden Cheney hele Shakespeare-monologen in de mond gelegd en halverwege de film begint de aftiteling te lopen na de mededeling dat Dick Cheney en zijn vrouw golden retrievers zijn gaan fokken en nog lang en gelukkig leefden, in plaats van de invasie van Irak mede op touw te zetten. Er worden ons verschillende realiteiten voorgeschoteld die wel doen grinniken, maar de geloofwaardigheid van de film wel een beetje onderuit halen; het is eerder een komedie dan een echte biografie. De basis van het verhaal klopt natuurlijk feitelijk, maar of er echt zo'n amorele hufter achter de publieke figuur Cheney schuilt, blijft onkenbaar.

Christian Bale doet zo zijn best op het vertolken van een geloofwaardige versie van Dick Cheney - qua uiterlijk en qua dictie - dat het soms overkomt als een maniertje, maar toch won hij er terecht een Golden Globe mee (en de make-up een Oscar). Ook Steve Carell als Rumsfeld en vooral Sam Rockwell als George W. Bush zijn erg goed. Of je dit ironische geschiedenislesje trekt, hangt ook van je politieke voorkeur af: voor Republikeinen is Vice een rampzalige kijkervaring die makkelijk kan worden weggezet als linksige propaganda. Maar we waren dan ook gewaarschuwd: de makers hebben inderdaad hun fucking best gedaan om een portret van de mens Cheney te schilderen, ook al is het dan een zeer zwart portret geworden.