Venom: The Last Dance: het laatste hoofdstuk?

De Venom-franchise is één van de meest frustrerende voortbrengselen van het Marvel-universum. Het is de vraag of deze film écht het laatste verslag is van de rare vriendschap tussen Eddie en zijn buitenaardse symbioot.

‘Waarom? Waarom gebeurt dit?’, vraagt Eddie (gespeeld door Tom Hardy, die meeschreef aan het verhaal) zich meewarig af terwijl hij in een Volkswagen-busje zit met een hippie-gezin dat Major Tom van David Bowie zit te zingen en op weg is naar Area 51, in de hoop om een glimp van aliens op te vangen. Inderdaad, waarom? De scène is één van de gekste en tegelijk leukste in deze film, die maar niet kan kiezen of het een actiefilm, een superheldenfilm of een komedie over vriendschap wil zijn.

Eddie is in deze derde Venom-film gewend geraakt aan het gezelschap van zijn buitenaardse alter ego Venom, een inktzwart en elastisch monster met afgrijselijke tanden en melkwitte ogen dat met hem versmolten is en in hem huist en voortdurend naar buiten breekt en dan de hoofden afbijt van mensen in Eddie’s omgeving. Wel altijd slechte mensen uiteraard, die het ‘verdienen’ dat hun hoofd wordt afgebeten. Eddie is afkomstig uit de ruimte en een telg uit een geslacht, of misschien moet je het een ras noemen, van 'symbioten'; wezens die alleen kunnen voortbestaan als ze versmelten met een gastheer, in dit geval de menselijke Eddie. Het zijn een soort goedaardige parasieten; goedaardig in de zin dat je er als gastheer niet dood aan gaat. Maar dus wel moet zien te wennen aan dat afbijten van andermans hoofden, want Venom moet zich onafhankelijk van Eddie voeden met genoemde hoofden.

Hierdoor is Eddie gedwongen om zich zoveel mogelijk te begeven in de kringen van intens slechte mensen, in deze film vooral brute moordenaars, dierenbeulen en foute Amerikaanse militairen die wezens als Eddie/Venom als de vijand zien en bestuderen in Area 51. Eddie's foute omgeving zorgt er in elk geval voor dat geen áárdige mensen en kinderen het slachtoffer worden van de honger van Venom. Dat is op zich al erg genoeg, maar de voortdurende monologen die Venom afsteekt in het hoofd van Eddie zijn mogelijk nog erger; het cynische en soms best geestige commentaar van Venom op de mensheid en haar gedragingen brengt Eddie vaak tot wanhoop. Inmiddels heeft hij zich erbij neergelegd en vandaar de door Tom Hardy best goed gespeelde meewarigheid tijdens het luidkeels zingen van Major Tom, waaraan Venom uit volle borst meedoet, ongehoord door anderen maar des te beter gehoord door Eddie en de kijker. Venom is inmiddels goed gewend aan het bestaan op aarde en aan de mensheid en voelt zich hier wel thuis, meer dan Eddie zelf misschien.

De intrige in Venom: The Last Dance is dat Venom en zijn soortgenoten door het slechte opperwezen Knull, woonachtig op een verre en erg ongezellige planeet, worden ingezet in een strijd op leven en dood, met als doel het uitroeien van al het leven in het gehele heelal. Nogal ambitieus dus en wat daar voor nodig is, is iets dat de Codex heet en in Venom huist. Hierdoor worden Eddie en Venom achtervolgd door immense CGI-monsters, gestuurd door Knull en een soort kruising tussen reptielen en insecten, die op de Codex uit zijn. Dat gaat gepaard met een hoop geweld en mondt uit in een overbekend aanvoelende CGI-extravaganza waarbij een hoop (slechte) mensen het leven laten en de vriendschap, want zo moet je het inmiddels wel noemen, tussen Eddie en Venom een fatale wending neemt.

Af en toe is het nog best ontroerend ook en de mensheid en de rest van het heelal (spoiler) ontlopen, zoals gebruikelijk bij Marvel, nipt doch luidruchtig hun door Knull gewenste noodlot. Althans, de in dit genre onvermijdelijke twee post-credit-scènes laten ruimte voor nog meer Venom-films, misschien wel met Knull maar wellicht zonder Eddie en Venom zelf. We gaan die twee op zichzelf wel sympathieke maar vooral vermoeiende types niet echt missen. Ze zijn best grappig maar ook uitputtend gezelschap in deze film, inclusief een uitzinnig en melig dansnummer waarin Eddie op Dancing Queen van Abba bewijst dat hij een uitstekende disco-dans in de zwarte gummi-beentjes heeft. Waarom gebeurt dit, vraagt ook de kijker zich tijdens dat soort scènes af.

Venom: The Last Dance, vanaf donderdag 24 oktober 2024 te zien in de bioscoop