Unstable S01E01: drama is goed; humor kan beter

Foto credits: John P. Fleenor / Netflix

Unstable is het vader-en-zoon-project van Rob Lowe en zijn zoon John Owen. Lowe senior speelt Ellis Dragon, de baas van een competitief biotechbedrijf dat experimenteert met duurzamere vormen van plastic; John Owen kruipt in de huid van Jackson, wiens grootste talent het bespelen van de dwarsfluit is. Het verhaal begint enkele maanden na de onverwachte dood van de echtgenoot en moeder van de Dragons. Die gebeurtenis heeft een grote impact op hen. Ellis heeft sindsdien overduidelijk zijn zaken niet op orde. Zo is in de openingsscène te zien hoe hij praat tegen zichzelf terwijl hij probeert in een goed humeur te geraken.

Ook John Owen heeft moeite om zich te herpakken. Hij leidt een doelloos bestaan en met musiceren kan hij ook geen rekeningen betalen. Beide acteurs acteren die tragiek met verve en een vleugje ironie. Ad rem is hun stijl. Lowe staat al jaren bekend als een snelle spreker. Als Ellis moet aanhoren dat het niet zo lekker gaat met z’n bedrijf dan pareert hij op de werkvloer vliegensvlug, al is het met lege hulzen. Iets eerder geeft de showrunner al een reden waarom de zaken er slecht voor staan: Ellis spendeert zijn dagen liever bij een hovenier, om ‘geïnspireerd te raken’,  dan op het spreekwoordelijke schip dat zijn kapitein overduidelijk mist.

Het is alleen jammer dat het in deze dramedy aan explosieve humor ontbreekt. Vader en zoon Lowe zijn van zichzelf grappig, zoveel is duidelijk, maar in de goede komedieseries, zie bijvoorbeeld Parcs and Rec , is Rob Lowe toch altijd meer de aangever dan de afmaker. Een goede afmaker is in de pilotaflevering echter in geen velden of wegen te bekennen. Het valt te hopen dat deze onbalans verderop in het seizoen ruimhartig wordt gecompenseerd.