Tiger King: Netflix schiet weer raak met crimedocu vol freaks

Sinds Making a Murderer heeft Netflix een reputatie hoog te houden als het gaat om real-life crime-documentaires. Tiger King is een sublieme aanvulling op dit bizarre subgenre, vol krankzinnige plottwists en personages die geen scenarist had kunnen verzinnen.

Wie na een week van 'social isolation' zeven uurtjes niet aan het coronavirus wil denken, doet er goed aan zich over te geven aan de nieuwe Netflix-documentaire Tiger King. Net zoals eerder bijvoorbeeld Making a Murderer of recenter Don't fuck with Cats vertelt ook deze nieuwe loot in het populaire subgenre een verhaal dat als het door een schrijver was verzonnen door elke producent was afgewezen als volstrekt ongeloofwaardig en 'over the top'.

De arena is ditmaal de wereld van de wilde dieren en de strijd tussen twee zeer extreme tegenpolen: Joe Exotic, de manipulatieve eigenaar van een goedlopend wildpark, en Carole Baskin, de oprichter van dierenrechtenclub Big Cat Rescue, die haar leven heeft gewijd aan het stoppen van mannen zoals Joe. Beide kampen hebben in de loop der jaren een enorm imperium en een grote fanschare opgebouwd en zijn volstrekt rechtlijnig in hun leer: wie niet aan de juiste kant staat, is een tegenstander die koste wat het kost onschadelijk moet worden gemaakt. De uitspraak 'there is a lot of drama in the zoo world' waarmee een van de sprekers de documentaire samenvat, mag nu al het understatement van 2020 worden genoemd.

Regisseur Eric Goode, die tot nu toe vooral 'gewone' natuurdocumentaires maakte, besteedde drie jaar aan het produceren van deze uitermate smakelijke bingewatcher die de kijker van de ene verbazing in de andere laat vallen. Langzaam maar zeker voert Goode zijn publiek de puzzelstukjes die op bijna Shakespeariaanse wijze leiden naar een gewelddadige climax. Tiger King biedt een uniek inkijkje in een stukje Amerika waar de gemiddelde Nederlander nooit mee in aanraking komt en waarin zaken als bigamie, 'tiger-selfies', perverse dierengoeroes en drugssmokkel in exotische slangen de normaalste zaak van de wereld zijn.

Goode en zijn team kiezen er regelmatig voor geïnterviewden net iets langer dan noodzakelijk te laten vertellen over alle vreemde zaken die zij in de loop der jaren in deze eigenaardige subcultuur hebben meegemaakt. Het is na het zien van Tiger King lastig te snappen waarom er in de VS geen strenge wetten zijn die het mannen als Joe Exotic verbieden om dit soort parken met honderden levende wilde dieren te exploiteren.

Elke van de zeven afleveringen bevat meerdere 'jaw-dropping moments' – van de homoseksualiteit van Joe (en zijn meerdere echtgenoten) tot de nooit opgeloste verdwijning van de man van Carole (die ze aan haar tijgers gevoerd zou hebben). Het ene bijpersonage in dit bizarre verhaal van 'murder, mayhem en madness', zoals de subtitel luidt, is nog kleurrijker en gekker dan de ander. Alsof ze stuk voor stuk zijn voortgekomen uit een brainstormsessie van de Coen-broers na een avondje vol geestverruimende middelen.