De eerste Deense Netflix-serie schiet met een flinke dosis potentie uit de startblokken.
The Rain laat er geen gras over groeien. Het ene moment staat het hoofdpersonage Simone (Alba August) nog te chillen met wat vrienden op school, het volgende moment raast ze achterin een auto over de snelweg. Op de vlucht voor de regen. Waarom, dat komt later, roept een paniekerige vader. Eerst vluchten. Weer enkele minuten later zit ze in een mysterieuze bunker in een woud. Door omstandigheden is ze daar met alleen haar broertje Rasmus (Bertil De Lorenzi), met de waarschuwing om absoluut niet naar buiten te gaan en Rasmus koste wat het kost te beschermen. Die is namelijk de sleutel tot alles.
Het is de perfecte opener om de kijker direct mee vast te grijpen en wat in de eerste aflevering volgt, is intrigerend genoeg om door te willen kijken. De regen, daar blijkt iets mee aan de hand te zijn. Een paar spetters op je huid en je ligt op de grond te kronkelen met lichaamsvloeistoffen die uit je spuiten. Maar waarom? Paps schijnt er meer van te weten. Hij werkt bij een bedrijf dat Apollon heet en houdt zich bezig met chemische zaken. In flashbacks zien we hem regelmatig praten over een geneesmiddel dat hij aan het ontwikkelen is voor zoontje Rasmus. Hoe dat precies allemaal zit, zal je als kijker samen met Simone in de volgende zeven afleveringen moeten uitzoeken. De eerste aflevering richt zich echter vooral op de jaren die de broer en zus alleen in de bunker doorbrengen.
Netflix is sinds enige tijd bezig om alle Original series vol met jong bloed te pompen, door ze te vullen met jonge hoofdrolspelers. Daardoor krijgt The Rain een Young Adult-twist, die op het eerste gezicht prima lijkt te werken met de sterke traditie van ijzige thrillers en indrukwekkende drama's uit Scandinavië. De broer en zus krijgen de focus en hebben dankzij hun degelijke acteerwerk een prettige chemie. Wat er echter ondergronds gebeurt, is niet altijd even realistisch; zo gaan de twee binnen een dag van totale wanhoop naar vrolijk hupsend en dansend door de bunker. Maar net als de eerste aflevering akelig dicht in de buurt van de cliché-afgrond begint te komen, slaat deze alsnog om. En dan wil je toch verder kijken en weten hoe het nu precies zit met die regen.