Slotstuk is opnieuw een gewiekste combinatie van onvervalst Turks drama en superheldenepos.
Het is wonderlijk hoe The Protector in vier seizoenen van een superheldenreeks is veranderd in een dystopisch en mythisch drama. Want, zoals we vorig seizoen al zagen, Istanboel is in rep en roer. Met taferelen die niet zouden misstaan in The Walking Dead. De straten liggen vol stoffelijke overschotten en Hakan (Çağatay Ulusoy) is buiten bewustzijn geraakt na zijn duik in de Bosporus. De Loyalen hopen dat hij snel ontwaakt. Onderwijl zien we hoe de protagonist zich in een soort Lynchiaanse droom bevindt in het verre verleden. Toen Istanboel nog Constantinopel was, en Hakan Haron: een woeste krijger met een litteken in zijn gezicht.
Het begin van het vierde seizoen schakelt zo voortdurend tussen het heden en verleden; als je de flashbacks als zodanig mag beschouwen. Ze roepen ook herinneringen op aan ‘Test Dream’, een aflevering van The Sopranos uit het vijfde seizoen, waarin de hoofdpersoon Tony Soprano in een coma allerlei perikelen beleeft. Showrunner Binnur Karaevli speelt graag leentjebuur, zoveel is duidelijk. En hij is er ook goed in: The Protector is ook in het slotstuk – het vierde deel is het laatste – opnieuw een gewiekste combinatie van onvervalst Turks drama en superheldenepos; een titel met een eigen identiteit.
En de bad guy der bad guys keert ook terug: Faysal Erdem (Okan Yalabik) heeft Hakans liefje Zeynep (Hazar Ergüclü) voor zich weten te winnen. Zij proberen natuurlijk te voorkomen dat Hakan zijn krachten herwint en Istanboel in ere herstelt: dat is steevast de inzet. En dan is er nog iets met een begraven zonnewijzer en een waarzegster. Want Kareavli en zijn schrijvers proberen het oorsprongsverhaal van Hakan, De Beschermer, volledig uit te diepen in het laatste deel. Zodat er voor de kijker straks wellicht geen nijpende vragen meer zijn.
Want ze hebben het natuurlijk aan de kijker – The Protector wordt naar verluidt goed bekeken door Netflix-abonnees – te danken dat ze überhaupt zoveel afleveringen mochten maken. Dit Turkse succes smaakt naar meer Turkse genretelevisie.