The Marriage App: kazige Argentijnse romcom

Foto credits: Martin Kraut / Netflix

Het is de tijd van het jaar dat het regent aan romcoms over stellen wier relaties ingedut zijn – maar een wonder weet in het geval van The Marriage App ( Matrimillas ) de romance weer nieuw leven in te blazen. Godzijdank. Dit nieuwe drama is in die zin van hetzelfde laken een pak. Belèn (Luisana Lopilato) vertelt op een dag tegen haar echtgenoot Federico (Juan Minujín) dat ze het idee heeft dat hij haar ontloopt. Hij zoekt telkens naar excuusjes om van huis te zijn. Maar zij heeft op haar beurt ook geen behoefte aan intimiteit. Er is een sleur in het huwelijk geslopen. Belèn en Federico are going through the motions zoals Engelstaligen dat zo mooi zeggen: hun relatie staat op de automatische piloot.

Gelukkig lijkt een app soelaas te bieden. Die berekent namelijk wat de ene partner voor de ander doet. En wie goed doet, scoort veel. Dus beginnen de twee ‘elkaars fantasieën’ te vervullen, en ontstaat een heftige concurrentiestrijd. Het kwantificeren van gestes en gebaren is echter een zinloze exercitie: het uitspreken dat je van iemand houdt weegt soms zwaarder dan je geliefde meenemen op een dure vakantie. Tja, daar zullen de meeste kijkers zich ongetwijfeld ook van bewust zijn. Dat is evenwel de boodschap waar veel romcoms zich aan houden: echte liefde laat zich niet meten.

 

Maar is The Marriage App wat? Nee. Dit idee is overigens niet nieuw. De Canadese komieken Kenny Hotz en Spencer Rice wijdden ooit een aflevering van hun kolderieke komedieshow aan de hoofdvraag: wat gebeurt er als we voortdurend aardig voor elkaar zijn? Dan krijg je ruzie. Mensen willen niet alleen aardig, maar ook eerlijk tegen elkaar zijn. Precies dat is de kazige boodschap die in The Marriage App wordt geventileerd.