The Lord of the Rings: The Rings of Power S02E01-02: en we gaan nog niet naar huis

Seizoen twee belooft ons opnieuw één lange, weelderige screensaver.  

Eindelijk leek er, aan het einde van het eerste seizoen van The Lord of the Rings: The Rings of Power, toch wat vaart in het verhaal te komen. De echte Sauron, voorheen bekend als Halbrand (Charlie Vickers), was opgestaan en Lord Celembrimbor (Charles Edwards) smeedde de eerste drie Elven-ringen. Alleen van de Vreemdeling (Daniel Weyman) is nog niet honderd procent duidelijk wie hij is (hij weet het zelf namelijk ook niet), al lijkt het feit dat hij een tovenaar is die graag met Hobbits avonturen beleeft maar op één mogelijkheid te wijzen.

Maar met de start van seizoen twee lijken we weer te zijn teruggekeerd naar de weelderige screensaver modus, waar steeds - tegen een prachtige achtergrond - in heel veel tijd, heel weinig gebeurt. De Vreemdeling loopt nog steeds verdwaasd rond, met trouw reismaatje Nori (Markella Kavenagh) in zijn kielzog, al is hij inmiddels wel wat eloquenter, en Galadriel (Morfydd Clark) waarschuwt nog steeds iedereen die het maar horen wil over het gevaar van Sauron. En Sauron zelf? Die smeedt plannetjes.

Ik had het er in mijn recensie van het eerste seizoen ook al over: makers Patrick McKay en John D. Payne wachtte een pittige opdracht. Waar Peter Jackson voor zijn verfilming van de The Lord of the Rings-trilogie kon teruggrijpen naar J.R.R. Tolkiens epische vertelling van ruim 1000 pagina’s, moeten de heren het bij deze prequel doen met voetnoten en een paar hoofdstukken uit Tolkiens postuum uitgebrachte naslagwerk The Simarillion. Heel veel zal er door de makers zelf opgevuld en ingevuld moeten worden – er zijn plannen voor maar liefst vijf (!) seizoenen. Het geeft veel van de scènes een wat opgeblazen gevoel; veel lucht, weinig substantie. Ter vergelijking: de bioscoopversie van Jacksons The Lord of the Rings-trilogie telde 558 minuten, het eerste seizoen van The Rings of Power 557.

Het vraagt ook om een hele duidelijke visie en veel inlevingsvermogen. Want hoe maak je van Sauron - in het grootste gedeelte van The Lord of the Rings letterlijk een groot, boos oog - een intrigerend personage van vlees en bloed? Gespeeld door Vickers is Sauron in seizoen twee vooral heel wispelturig. In een flashback zien we hoe Sauron, na te zijn verraden door zijn collega’s, in een opwelling besluit als Halbrand even het goede, of in ieder geval het neutrale, pad op te gaan (wel pas nadat hij een ongelukkige voorbijganger heeft opgepeuzeld). Om aan het einde van het eerste seizoen, na door Galadriel te zijn afgewezen, weer net zo makkelijk terug te keren naar de rol van superslechterik.

Maar ook Galadriel en Elrond (Robert Aramayo) blijken toch beter te werken in kleine doses. In The Lord of the Rings, en gespeeld door Cate Blanchett en Hugo Weaving, bleven ze grotendeels enigma’s; nobel, wijs, maar nooit helemaal te doorgronden. In de serie is het soms alsof je naar kibbelende tieners zit te kijken: Galadriel drammerig en kil, Elrond kleinzerig en verongelijkt. Dat kan ik de makers maar moeilijk vergeven.

The Lord of the Rings: The Rings of Power S02, vanaf donderdag 29 augustus 2024 wekelijks bij Amazon Prime Video, dat aftrapt met de eerste drie afleveringen