The Legacy of a Whitetail Deer Hunter: de boze blanke man uit de schaduw

The Legacy of a Whitetail Deer Hunter gaat over stoere jager en ster van zijn DVD-collectie Buck Ferguson (Josh Brolin) en zijn twaalfjarige smartphone-starende zoon Jaden (Montana Jordan), die samen de bossen van de Amerikaanse staat North Carolina intrekken om hun band te versterken, herten te schieten en video’s op te nemen voor Bucks jagersbedrijfje. Daarbij worden ze vergezeld door cameraman en trouwe familievriend Don (Danny McBride). Het verhaal behoort zeker niet tot het beste werk dat regisseur Jody Hill (Observe and Report, Eastbound & Down, Vice Principles ) ooit heeft afgeleverd. Dat kan liggen aan het feit dat het idee van een traditionele Amerikaanse jagerstocht alleen te begrijpen is vanuit het perspectief van een Amerikaan (een perspectief dat de gemiddelde Nederlandse kijker ontbeert), of aan de flauwe en platte grappen die het uitzitten van de gehele film tot een moeilijke klus maken.

Hill staat bekend om films en series over mannen verblind door hun eigen ego’s en theorieën over goed en kwaad: mannen die aan het begin van deze eeuw steeds vaker over het hoofd werden gezien, totdat één van hen anderhalf jaar geleden intrek nam in het Witte Huis. Het personage Kenny Powers (tevens Danny McBride) uit Eastbound & Down (overigens een aanrader voor kijkers die de grappen uit The Legacy of a Whitetail Deer Hunter wél weten te waarderen) is hiervan het ultieme voorbeeld. In eerste instantie lijkt de tocht die Buck onderneemt met Jaden goed te passen binnen Hills portfolio. Don wordt gespeeld door Danny ‘Kenny Powers’ McBride, die de liefhebbers van Eastbound & Down meteen hoge verwachtingen doet scheppen. Helaas zijn de grappen ronduit voorspelbaar en wordt de prachtige plaatselijke natuur amper eer aangedaan.

Cinematografische en humoristische voorkeuren daargelaten, kan de kijker toch wat opsteken over de boze blanke Amerikaanse man anno 2018. Op een dieper niveau speelt The Legacy of a Whitetail Deer Hunter namelijk in op de problematiek rond de polarisatie in de VS: het eerste gedeelte van de film zet Buck (egoïstisch, verbitterd, xenofobisch en christelijk) neer als de norm, om vervolgens de absurditeit van dit stereotiepe - en vooral in het zuiden van de VS voorkomende - personage uit te vergroten, wanneer de besnorde jager bij het nieuwe gezin van zijn ex-vrouw Caroline ( Carrie Coon ) naar binnen loopt om Jaden op te halen. Niet dat Caroline’s vriend per definitie een progressieve democratische goedzak is, want nog voordat Jaden met zijn vader de bossen intrekt, doet deze Greg ( Scoot McNairy ) de jongen een automatisch geweer cadeau. Juist het uitblijven van een scherpe opmerking over het Amerikaanse wapenbeleid of de gevreesde 'school shootings' van Bucks of Caronline’s kant legt de vinger op de zere plek: nog even, en een twaalfjarige met een matzwart schietijzer van eigen lengte in zijn handen is in Amerika een prima zaak.

Gregs gulle gift aan Jaden is de eerste in een lange reeks van teleurstellingen voor vader Buck, die zo graag zijn jongen nog wil leren kennen voordat deze zichzelf verliest in meisjes en smartphones, of zijn ‘nieuwe’ vader opeens leuker gaat vinden. Daar raakt de film dan ook de bitterheid waar boze blanke mannen mee te kampen hebben. Hun oude wereld, waarin vader en zoon samen de natuur intrekken om te jagen en worstjes op de barbecue te leggen, brokkelt steeds verder af. De grappen mogen dan aan diepgang ontbreken, The Legacy of a Whitetail Deer Hunter brengt in ieder geval de conservatieve Amerikaan die hoognodig uit de schaduw gehaald moet worden in beeld. Het bieden van een diepere profielschets van de onbegrepen blanke Amerikaan, zoals in deze film voorzichtig wordt gedaan, is een eerste stap om de gepolariseerde samenleving die de VS nu aan parten speelt te begrijpen.