The Good Fight S03E01: strijdend ten onder!

‘Het is opvallend hoe snel iets dat als satire begint tegenwoordig werkelijkheid wordt.’ (Diane Lockhart)

Veel Amerikaanse tv-series van vandaag de dag ontkomen er niet aan: het behandelen van de actualiteit. De manier waarop kent verschillende vormen, van een duidelijke boodschap, zoals in de hartverwarmende sitcom One Day At a Time (die door Netflix niet met een vierde seizoen wordt verlengd), tot een angstaanjagende allegorie zoals in The Handmaid’s Tale. Maar slechts weinig series springen met zoveel uitgelaten fatalisme in het diepe als The Good Fight.

De serie begon in 2017 als een spin-off van de dramaserie The Good Wife , maar had direct een heel eigen aroma. Ironisch genoeg kwam dit voor een groot deel door – u raadt het al – de actualiteit: de presidentsverkiezingen van november 2016.

De prachtige, theatrale openingscredits, waarin op barokmuziek allemaal dure designerspulletjes in slow motion uit elkaar spatten, sloegen dan ook niet alleen op het comfortabele leventje van topadvocate Diane Lockhart (Christine Baranski) dat in één klap – door foute investeringen bij een bevriend echtpaar – aan gruzelementen werd geslagen. Het ging ook over de wereld van nu, waar onder opeens boven is, en waar feiten niet belangrijk zijn, zolang je maar het hardste schreeuwt.

Makers Michelle en Robert King (ook van The Good Wife en Braindead ) noemen het beestje ook gewoon bij de naam. De afgelopen twee seizoenen kregen Lockhart en consorten onder meer te maken met Trumps 'gouden douche-tapes', met door Trump aangestelde rechters die nog nooit een wetboek van binnen leken te hebben gezien, en met vrouwen die door Trumps advocaten waren afgekocht. Het tweede seizoen maakte zelfs ruimte vrij voor een verleidelijk gedachte-experiment, geleid door politiek strateeg Ruth Eastman (Margo Martindale, The Americans ): wat zou er nodig zijn om Trump succesvol af te zetten?

De eerste aflevering van het derde seizoen pakt direct een ander heet hangijzer bij de lurven: #MeToo. Senior partners Liz Reddick-Lawrence (Audra McDonald, Private Practice) en Adrian Boseman (Delroy Lindo, Blood & Oil , Get Shorty) zijn druk aan het brainstormen over hoe ze hun advocatenkantoor willen profileren. Een mooie video over wijlen Carl Reddick, een burgerrechtenicoon en één van de oprichters van het kantoor, ligt voor de hand. Iedereen heeft enkel lovende woorden over de man, tot ze bij zijn oude secretaresse (Regina Taylor, I’ll Fly Away) aankomen.

Het hele kantoor – behalve Liz, de dochter van Carl – komt samen voor spoedberaad. Zouden ze de secretaresse zover kunnen krijgen dat ze, in ruil voor een pensioen, een geheimhoudingsverklaring (NDA) ondertekent? (Een leuke nieuwe gimmick in seizoen drie: korte animatiefilmpjes die bepaalde termen/fenomenen, zoals een non-disclosure agreement, uitlegt).

Ondertussen is advocate Maia Rindell (Rose ‘You know nothing Jon Snow’ Leslie) het slachtoffer van de nieuwe marketingcampagne van het kantoor. Want willen ze haar nou niet op de voorpagina van de nieuwe website zetten vanwege haar radioactieve achternaam – haar vader was de hoofdrolspeler in de ponizfraude waar ook Lockhart al haar spaargeld bij verloor – of past haar bleke huid gewoon niet bij het profiel van een ‘Afrikaans-Amerikaans advocatenkantoor’? ‘Diversiteit is in!', bezweert een – onvermijdelijk – blanke marketingexpert.

Dit is een goede ontwikkeling. Het eerste seizoen van The Good Fight was nog heel erg de 'Diane en Maia-show', met onderzoeker Marissa (Sarah Steele, ook erg fijn) als pittige sidekick. Maar hoe leuk het Diane Lockhart-personage ook is, haar het middelpunt maken van een serie die zich afspeelt binnen een grotendeels zwart advocatenkantoor is nu niet direct de meest inspirerende keuze. Naarmate het tweede seizoen vorderde kwam er steeds meer ruimte voor de andere partners, zoals Boseman, die weigerde de rol van stereotiepe boze zwarte commentator in een actualiteitenprogramma te spelen; Julius Cain (Michael Boatman, Spin City), de enige Trump-stemmer op het kantoor; en de ambitieuze advocate Lucca Quinn (Cush Jumbo, The Good Wife, Getting On).  

Uiteraard blijft er voor Christine Baranski-fans genoeg te genieten. In de seizoensopener verdenkt Diane haar echtgenoot Kurt (Gary Cole) – een Republikein! - van een affaire. Maar de waarheid is – voor Diane – nog gruwelijker…