Niets geen romantische zoektocht of ontluikende liefde; het vierde seizoen van The Bridge begint met een Saga achter tralies, en is daarmee grimmiger dan ooit.
(Let op; recensie bevat spoilers!)
Voor de autistische Saga is de opgelegde structuur een nachtmerrie; zodanig zelfs, dat 24 uur in de isoleercel een welkome straf is (hoewel wat aan de korte kant). Sofia Helin liet in de vorige seizoenen al zien dat ze moeiteloos in de huid van haar personage kan kruipen, maar deze scènes, waar het ongemak vanaf druipt, spannen de kroon. Je kunt Saga’s pijn veroorzaakt door de gedwongen sociale interactie bijna voelen. Onduidelijk is echter hoe lang ze al gevangen zit. Henrik laat weten dat hij meestal een ‘paar keer in de maand’ op bezoek komt – maar hoeveel maanden is dat al aan de gang?
The Bridge zonder moord is als een frietje zonder mayo, en gelukkig hoeven we dan ook niet lang te wachten. Het is bovendien misschien wel de gruwelijkste uit de gehele serie – en dat zegt wat. Onder de bekende brug wordt het lichaam van Margrethe Thormod gevonden, het hoofd van de Deense immigratiedienst. Onlangs kwam ze negatief in het nieuws toen haar werknemers een fles champagne opentrokken naar aanleiding van het besluit tot de deportatie van Taariq Shirazi, een Iraanse homo die het risico loopt bij terugkomst te worden gestenigd en daarom de benen had genomen. Ook Thormod is gestenigd: het heeft zo’n negentig stenen geduurd voordat ze haar laatste adem uitblies.
Wederom een symbolische moord. In Malmö en Kopenhagen lijken de moordenaars telkens voor de maximale sociaal politieke impact te gaan, zoals The Truth Terrorist in het eerste seizoen. De makers kunnen het niet laten om te hinten naar de angst voor terrorisme, ontstaan door het hedendaagse populisme. Of dat nodig is, valt te bezien: met acteurs als Sofia Helin en Thure Lindhardt had een uit de hand gelopen familieruzie ook kunnen volstaan.
Met Saga in de gevangenis moet Henrik het doen met een nieuwe partner: Jonas, een wildplasser met racistische en homofobische trekjes. Uit de eerste aflevering valt nog niet op te maken wat zijn precieze rol is; geeft hij de nodige lichtheid mee aan de serie, of gaat hij een probleem vormen voor Henrik?
Net zoals in de vorige seizoenen worden meteen al een aantal mogelijke daders gepresenteerd. Ten eerste Niels Thormod, de man van Margrethe, die na een (paniek)aanval wordt opgenomen in het ziekenhuis. Zijn assistent Susanne probeert hem te allen tijde te beschermen. Jonas hint naar een relatie, maar hoeveel is daar van waar? Daarnaast is er de eigenaar van de homobar, die Taariq Shirazi verborg. Waarschijnlijk heeft Margrethe Shirazi in zijn club ontmoet, maar waarom?
Ook ontmoeten we Richard, een journalist die zichzelf een expert op het gebied van Red October (een radicaal linkse actiegroep) noemt, en zijn tweelingbroer Patrik, die zich als Richard voordoet om meisjes in bed te krijgen. Tot slot is daar Dan Brolund, de taxichauffeur die Margrethe voor het laatst in leven heeft gezien. Hij heeft een gewelddadige voorgeschiedenis, zo blijkt wanneer zijn vrouw Sofie en zijn zoon Christoffer worden geïntroduceerd.
Ze zijn erin geslaagd aan Dan te ontsnappen, maar door een foto van Christoffer die door de school op internet is gezet, weet hij hen toch weer te vinden. Wederom moeten ze vluchten, maar een goede vriend van Sofie ontpopt zich als een ware beschermengel en regelt een plekje voor hen in een mysterieuze gemeenschap. ‘Sofie past er perfect tussen’, verzekert hij de groepsleider. Tussen wat, precies?
Met zoveel personages en zonder Saga is het moordonderzoek een stuk minder spannend. Gelukkig lijkt daar een eind aan te komen door haar vrijlating, maar op de weg naar vrijheid wordt Saga neergestoken door haar stalker. Het is maar te hopen dat ze het overleeft, want Henrik heeft haar hard nodig, net zoals ook de serie zelf haar hard nodig heeft.
The Bridge S04, vanaf 3 januari bij Netflix. Het seizoen is momenteel tevens terug te kijken bij Ziggo Movies & Series en NPO Start Plus. Lees ook onze recensies van de overige afleveringen: