The Big 4: actie in hoogste versnelling

Foto credits: Netflix

De Indonesische filmmaker Timo Tjahjanto liet eerder al met onder meer korte films in V/H/S2 en V/H/S/94 zien dat hij een liefhebber is van bloederige taferelen en extreem vuurwapengeweld. Dat The Big 4 , zijn nieuwste film, begint met een ongekend bloedbad, is dus geen verrassing. Bovendien speelt de openingsscène in de rest van het verhaal geen nadrukkelijke rol: het is meer een soort groteske prelude die de kijker er gratis bij krijgt. Waarom ook niet. Overigens hoef je in The Big 4 geen vernuftig plot of personages met diepgang te verwachten. Ook in de rest van de film prevaleert testosteron en flauwe humor.

The Big 4 draait om rechercheur Dina (Putri Marino): een rechtgeaarde diender die als haar vader wordt vermoord besluit dingen iets minder volgens het boekje te gaan doen. Wie haar vader heeft vermoord is aanvankelijk nog onduidelijk, wel is bekend dat een misdaadsyndicaat er iets mee te maken heeft. Drie jaar later, als de zaak tot grote frustratie van de agente is gesloten, ontdekt ze dat haar vader andere kinderen adopteerde, die hij opleidde tot moordmachines. Zo ontmoet ze onder meer halfbroer Topan (Abimana Aryasatya), die laat doorschemeren dat hij iets weet van de moord op de man die ook zijn vader is. Hij laat Dina kennismaken met de andere drie van de grote vier huurlingen uit de titel.

Vervolgens belandt het gezelschap op een tropisch eiland waar de grote eindstrijd plaatsvindt. Hier kan Tjahjanto opnieuw lekker zijn ei kwijt met overdonderende vechtscènes. Zoals wanneer Dina uit pure wanhoop een tandenborstel gebruikt als steekwapen en dat geen verkeerde zet blijkt. Tussendoor wordt erop los gegrapt. Zo doet een van de huurmoordenaars zich voor als wijsgeer en leidt hij om zijn geld te verdienen witte toeristen om de tuin. De balans tussen actie en humor is in die zin uitstekend, in een film die verder weinig te bieden heeft – maar dat is ook echt geen schande.