Solar Opposites S01E01-02: cerebraal, kolderiek en grotesk

Wanneer de utopische planeet Shlorp dreigt te worden verwoest door een asteroïde besluiten 100 bewoners het hazenpad te kiezen. Korvo (Justin Roiland) en Terry (Thomas Middleditch uit Silicon Valley ) komen samen met hun jongere ‘replicants’ (een soort equivalent voor kinderen) Yumyulack (Sean Giambrone) en Jesse (Marry Mack) terecht op aarde. Korvo vindt het verschrikkelijk onder de mensen; Terry ziet juist kansen. Korvo manifesteert zich als een kwaadaardig genie; Terry als een koddige naïeveling. Het zijn, zoals de titel insinueert, echte tegenpolen. Hoewel ze vaak hetzelfde doel voor ogen hebben, zoals in de tweede aflevering waarin ze wanhopig een wit voetje proberen te halen bij de mensheid.

Want wat is het fijn om aardig gevonden te worden. Korvo en Terry zien dit om hun heen. Geliefd worden lijkt zaligmakend. Hoewel ze niet volledig begrijpen waarom mensen hier zo nadrukkelijk naar streven. Maar de aliens kopiëren de mensen in hun irrationele gedrag: dingen doen omdat anderen ze doen; in sloten springen omdat het kan. Ondertussen verzamelt Yumyulack op de slaapkamer die hij deelt met Jesse een keur aan mensen die hij heeft verkleind met een pistool. Als een sadist regeert hij over een klein koninkrijkje waar de onfortuinlijke populatie – een beetje inherent aan de mens - het intussen op elkaar heeft gemunt.

Het uitgangspunt van Solar Opposites, de blik van de vreemdeling op het aardse leven, leent zich uitstekend voor zulke scènes. Showrunners Roiland (bekend van Rick and Morty ) en Mike McMahan ( Star Trek: Lower Decks ) ridiculiseren de mensheid door deze te spiegelen aan de aliens. Met misantropische maar ook aandoenlijke scènes tot gevolg. Dit alles wordt opgediend in een moordend tempo, waarin de ene na de andere treffende oneliner wordt afgevuurd. Het resultaat is kolderiek, cerebraal en lekker grotesk. Roiland en McMahan hebben zich duidelijk ten doel gesteld om te kijken hoe ver ze kunnen gaan – dat plezier straalt ervan af.