Snelle: Zonder Jas Naar Buiten: randzaken breken de artiest op

‘Ik ben 90 procent van de tijd met randzaken bezig en nog maar 10 procent met muziek maken’, zegt Lars Bos aan het begin van Snelle: Zonder Jas Naar Buiten. Dat is hem opgebroken, bleek achteraf: een paar weken voor de release van de documentaire op Netflix kwam naar buiten dat Bos, de echte naam van Snelle, vanwege oververmoeidheid op doktersadvies een rustperiode heeft ingelast.

In die eerste minuten van de film begrijp je meteen hoe de zanger oververmoeid is geraakt: in de eerste scènes vliegen de appjes, mails, agenda-afspraken en voicemails in duizelingwekkend tempo over het scherm. Zijn manager attendeert hem op een berg verplichtingen, van radio-interviews tot The Voice. Het is dan ook jammer dan Zonder Jas Naar Buiten zichzelf ook veel met randzaken bezighoudt, en zich niet volledig richt op de druk waar Snelle langzaam onder lijkt te bezwijken.

Regisseur Anne de Clercq (Soof, Feuten) kiest er namelijk voor om ook veelvuldig terug te blikken op de opkomst van de zanger en zijn relatie met zijn ouders en vrienden. Zijn vriendengroep, die Snelle bijstaat met schrijven, produceren en toeren, vertelt over hoe hij vanaf zijn tienerjaren gedreven was om het te maken als muzikant. Tegen beter weten in: hij werd, mede door zijn hazenlip, niet erg serieus genomen tijdens zijn middelbareschooltijd. Uiteindelijk boden hiphop en joints een uitweg.

Dan is er ook nog de coronacrisis die zich voltrekt op de achtergrond van de documentaire, die registreert hoe Snelle werkt aan de nummers van zijn onlangs verschenen album Lars. Én er zijn gesprekken met collega-artiesten als Maan en Paul de Munnik. Kortom: Zonder Jas Naar Buiten probeert in anderhalf uur veel verhalen te vertellen.

Dat is zonde: al die verhalen op zich zouden zeer interessant kunnen zijn. Hoe Snelle zich ontwikkelde van rapper (zijn eerste echte doorbraak vond plaats dankzij hiphopkanaal 101 Barz) tot zanger van melodieuze popliedjes is het vertellen waard. Of hoe hij omgaat met negatieve reacties op social media, of hoe het niet kunnen optreden door de coronacrisis hem beïnvloed heeft. De verhalen buitelen over elkaar heen, maar door ze allemaal te willen vertellen, mist Zonder Jas Naar Buiten focus.

Wat overblijft is het verslag van een paar maanden uit het leven van een artiest die in zeer korte tijd naar de toppen van de Nederlandse hitlijsten schoot. Snelle vertelt openhartig, komt zowel sympathiek als gepassioneerd over, maar uiteindelijk worden we, net als de zanger zelf, te veel beziggehouden met de randzaken.