Hallo Muntazer. Waar ben je?
In Bagdad, waar anders. Hoezo? Ben je in de buurt dan?
Als ik in de buurt zou zijn, stond ik nu voor je deur. Hoe gaat het met je?
Met mij gaat het wel. Over de regio ben ik vrij somber, maar dat is niks nieuws. Naast de ellende hier in Irak en in Syrië speelt nu ook het drama in Gaza. De mensheid is in z’n soort behoorlijk mislukt. Maar ja, dat roep jij al jaren. Wanneer zien we elkaar weer eens?
Ik weet het niet, Muntazer. Ik ben gestopt met documentaires maken over conflict- en oorlogsgebieden en wil me meer toeleggen op andersoortige verhalen. Verhalen van hoop, liefde en schoonheid.
Dat kan ik me voorstellen. Ik heb je al eerder geadviseerd om de bakens te verzetten. En ik weet waar ik het over heb want ik heb hier jaren als journalist gewerkt, totdat die ene dag kwam...
Ja, ik weet het. Je doet niet meer aan verslaggeving, maar ik zie je wel met enige regelmaat als commentator.
Klopt, maar ook dat ben ik aan ’t afbouwen. Ik wil me toeleggen op mijn stichting die kinderen in de regio ondersteunt. Je hebt ooit aangeboden om daarbij te helpen, weet je nog?
Ik heb een soortgelijke stichting en wil je met mijn opgedane ervaring graag helpen.
Heb je nog een beetje geoefend?
Geoefend?
Met tafeltennissen. De laatste keer bakte je er niks van. Ik heb je nog gespaard, hè?
Haha, toen was ik moe en daarom won je. De volgende keer maak ik je helemaal in!
Daar hou ik je aan! Misschien wel tijdens een bezoek aan Nederland.
Ik kijk ernaar uit, zolang je maar niet met schoenen gooit. Heel flauw, Sinan.
Muntazer al-Zaidi is journalist en werd wereldberoemd toen hij op 14 december 2007 twee schoenen naar president George W. Bush gooide.
Ontvang elke werkdag de beste kijktips met de Avondeditie-nieuwsbrief