Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings: vermakelijk maar onbevredigend

In de eerste tien minuten van de 25 e film die zich afspeelt in het Marveluniversum wordt uitsluitend Mandarijns gesproken. Dat zal voor sommige Amerikaanse superheldenfans vast moeilijk zijn geweest. Niettemin bracht Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings toch ruim 400 miljoen dollar op aan de box office. Misschien wel omdat ook Amerikanen met Aziatische roots massaal nieuwsgierig waren naar deze eerste Marvelfilm met een acteur - Simu Liu speelt Xu Shang-Chi - die is geboren in China in de hoofdrol. De voertaal in de rest van de film is trouwens goeddeels Engels. Logisch ook: dat is de taal van de Avengers – hint, hint.

En het lijkt erop dat Shang-Chi, een good guy, zich in de toekomst zal voegen bij het illustere superheldengezelschap. Dat is tegelijkertijd de achilleshiel van Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings: de film is een zogeheten oorsprongsverhaal. Verwacht dus veel expositie – gezever over die en die legende, en hoe die persoon aan die magische krachten komt – die in het teken staat van de films die in de toekomst nog gemaakt moeten worden. Een Marvelfilm kan in die zin nooit een opzichzelfstaande ervaring zijn, maar moet altijd overduidelijk deel uitmaken van een groter geheel.

Niettemin weet de superheldenfilm zich wel te onderscheiden: met een bij vlagen overdonderende gevechtschoreografie en fijn gecaste acteurs, onder wie Liu en de bijzonder geestige Awkwafina als Shang-Chi’s beste vriend Katy. Het verhaal draait om Shaun - Shang-Chi dus - die opgroeit in San Francisco en daar met Katy werkt als parkeerwacht. Totdat hij op een dag, tijdens een busrit, ineens wordt gedwongen zijn vechtkrachten te tonen als een stel snoodaards de hanger van zijn halsketting willen stelen. De criminelen blijken te zijn gestuurd door zijn vader (Tony Leung Chiu-wai) die ervan overtuigd is dat zijn moeder – die eeuwen geleden stierf, het is een lang verhaal – springlevend is in het afgelegen dorpje in een andere dimensie waar ze ooit werd geboren.

Enfin, vaderlief blijkt in de ban van een demon, en de hele bups leidt tot een eindgevecht met een eindbaas, alvorens tijdens de aftiteling blijkt dat het allemaal slechts een voorproefje was – iets met Avengers dus. Al met al tamelijk vermakelijk, maar weinig bevredigend.