Rodeio Rock: potsierlijk en onuitstaanbaar slecht

Een rocker veinst een countryster te zijn in ongeloofwaardige en onzinnige Braziliaanse komedie.

Sertanejomuziek is ontzaglijk populair in Brazilië. Het genre is vergelijkbaar met Amerikaanse country; denk aan mannen en vrouwen met grote hoeden en cowboylaarzen die in overgeproduceerde popnummers zingen over de liefde. Rocker Hero (Lucas Lucco) moet niets van die commerciële muziek hebben. Hij maakt pure muziek, stoere rock. Maar met rockmuziek kom je er niet, want Hero dreigt uit zijn huis gezet te worden. Zijn baantje als verkoper bij een muziekwinkel verdient niet genoeg. Totdat hij op een dag een ongekende kans krijgt: wil hij niet in de voetsporen treden van Sertanejoster Sandro Sanderley?

Hier komt de grap: Hero lijkt namelijk als twee druppels op Sandro. En Sandro is door een ongelukkige samenkomst van omstandigheden in een coma geraakt. Zijn management stuit op Hero en wil hem klaarstomen om tijdens de volgende tour te veinzen dat hij Sandro is. Maar hoe zit het dan met Hero’s tattoos? Die werkt een make-up-artiest wel weg. En zijn stem? Stemles biedt soelaas. Klinkt allemaal potsierlijk en dat is Rodeio Rock vanaf de eerste minuut (alleen al de pruik die Lucco draagt oogt stompzinnig). En Hero (die doet alsof hij Sandro is) raakt op een gegeven moment verliefd op muziekproducent Lulli (Carla Diaz).

Maar Lulli moet niets van Hero (die veinst Sandro te zijn) hebben, want Sandro bedroog haar in het verleden. Dus zal Sandro op een gegeven moment moeten opbiechten dat hij Hero is, hoewel Lulli dat al snel begint te vermoeden. Sandro is een klootzak; Hero is aardig. Ongeloofwaardiger en onzinniger wordt het niet.

Rodeio Rock, vanaf woensdag 3 april 2024 bij Netflix