Ragnarok S03E01: prima acteerwerk; lachwekkende wendingen

Een zeeworm speelt een steeds grotere rol van betekenis in bij vlagen gekunstelde seizoensopener. 

De insteek van het derde seizoen van Ragnarok is ogenschijnlijk eenvoudig: Magne (David Stakston) heeft zijn krachten weer terug en weet zijn hamer Mjölnir weer in de strijd te werpen. Tot ongenoegen van reus Fjor (Herman Tømmeraas) en zijn kwaadaardige Jutul-familie. Terwijl Magne probeert te bewijzen dat ‘Jutul Industries’ bloed aan zijn handen heeft, heeft Fjor er zijn levensdoel van gemaakt om de aarde naar zijn hand te zetten. In die zin is er sinds de vorige seizoenen (en de dood van Fjors vader Vidar) niet veel veranderd. De twee personages fungeren nog steeds als metaforen voor goed en kwaad in een allegorisch superheldendrama dat draait om de uitwassen van kapitalisme.

Hoewel er noemenswaardige ontwikkelingen zijn. Zo heeft Magne’s halfbroer Laurits (Jonas Strand Gravli) zich definitief bij de Jutuls aangesloten. De worm die vorig seizoen nog in zijn maag zat, zwemt intussen rond in het meer nabij het (gefictionaliseerde) Noorse Edda waar de serie zich afspeelt. Als het beest groot genoeg is, dan zou het Magne kunnen verslaan. Of zoals Fjor ergens halverwege de eerste aflevering verkondigt: ‘Ooit omspande zo'n worm de hele wereld.’ Dit alles levert lachwekkende momenten op, zoals wanneer Laurits zijn protegé liefkozend ‘mammie’ noemt. Zo’n scène is nauwelijks serieus te nemen.

De scènes waarin familieperikelen centraal staan in Ragnarok zijn nog steeds van een betere kwaliteit, onder meer dankzij acteurs als Henriette Steenstrup (de moeder van Magne en Laurits is tevens te zien in de geestige serie Pørni). Daardoor rijst regelmatig de vraag: heeft Ragnarok al die bombastische superheldenthematiek wel nodig? Of was de serie zonder die poeha ook kijkwaardig geweest? Gewoon als een kleinschalige familiedrama? 

Ragnarok S03, vanaf donderdag 24 augustus 2023 in zijn geheel bij Netflix