Netflix heeft al veel spannende misdaadthrillers en tienerdrama’s, maar combineert die twee genre's nu in Quicksand, een Zweedse productie van eigen hand.
Netflix' bibliotheek lijkt al uit te puilen met Scandinavische krimi’s, maar Quicksand is de eerste Zweedse crimeserie van eigen hand. Gezien de internationale focus op tienershows, zoals Baby , Elite , The End of the Fucking World en Sex Education , lijkt een serie die een thriller en een tienerdrama combineert een slimme zet.
De eerste aflevering opent met de nasleep van een schietpartij op een middelbare school in Stockholm. We zien bloedsporen op de vloer van een klaslokaal, gympjes aan levenloze lichamen en een gevallen lerarenbeker (World’s Greatest Dad). We horen schreeuwende kinderen, geweerschoten en mobieltjes die afgaan – telefoontjes van bezorgde ouders die onbeantwoord zullen blijven.
Te midden van dat alles zit de 18-jarige Maja Norber (Hanna Ardéhn) roerloos op de grond. Zelfs als de hulpdiensten binnenstormen en haar meenemen kijkt ze niet op of om. ‘Is iedereen dood?’, vraagt ze koeltjes, maar niemand antwoordt haar. Hebben we hier te maken met een onschuldige omstander of een koelbloedige moordenaar?
Door middel van flashbacks (eerst flitsen, dan langer) druppelen de details, die Maja wat meer context geven, langzaamaan binnen. In een rooskleurig verleden zien we de liefde opbloeien tussen Maja en haar vriendje Sebastian (Felix Sandman), de zoon van de rijkste man in Zweden. Maja’s ouders laten haar wel erg gemakkelijk gewoon meevaren op de jacht van het disfunctionele gezin. Een complete bemanning staat de twee tot hun beschikking – vader verlaat de jacht al na de eerste dag omdat hij ‘geen tijd heeft voor vakanties’ - terwijl ze de mediterrane zeeën bevaren. Alles lijkt te mooi om waar te zijn: daar moet wel iets misgaan.
Deze techniek – en die van de onbetrouwbare verteller – lijkt erg op wat we gewend zijn van series als The Sinner en 13 Reasons Why. Verschil is echter dat in Quicksand we nog niet honderd procent zeker weten of Maja ‘het’ gedaan heeft – alhoewel haar gevonden vingerafdrukken niet veel goeds voorspellen.
Quicksand is overduidelijk Zweeds: iedereen spreekt Engels én Frans, de rechercheur van dienst stopt geregeld pruimtabak in haar mond en de gevangeniscellen gelijken hotelkamers in minimalistisch Scandinavisch design – ‘Als je iets nodig hebt, druk dan op deze knop’, aldus een lieve bewaakster. Toch heeft de serie de potentie om een groot publiek te trekken, dankzij de complexe tienerkarakters en het fascinerende (mogelijke controversiële) centrale mysterie. Niet op de laatste plaats in de Verenigde Staten: gezien de vele schietpartijen op scholen had het verhaal zo gebaseerd kunnen zijn op de krantenkoppen.
Dat is het echter niet: het verhaal komt uit het gelijknamige boek van Malin Persson Giolito en is geschreven door Camilla Ahlgren. Ahlgren is ervaren in de nordic noir: ze was de hoofdschrijver van The Bridge , maar is ook bekend van onder meer de originele The Girl with the Dragon Tattoo-film. Quicksand bestaat uit zes afleveringen van ongeveer 45 minuten, waardoor het erg makkelijk wordt om alles in één keer te bingen – vooral gezien de spannende cliffhangers. Zo zien we in een flashback op het eind van de eerste aflevering de klasdeuren achter Sebastian en Maja sluiten, waarna het schieten begint. Vooruit, nog eentje dan.