Queer: onbeantwoorde liefde is subliem ellendig

Acteur Daniel ‘James Bond’ Craig neemt gepast afstand van zijn vorige rol als superspion en is in Queer een tobbende en verslaafde man die in het Mexico van de vorige eeuw hopeloos verliefd wordt op een ongeïnteresseerde jongere man.

Het is grappig om te zien hoe Daniel Craig als een aan heroïne verslaafde en door het leven dwalende losbol even magnetisch is als de man van wie hij zich, als acteur, nu het liefst losmaakt, namelijk James Bond. Je vergeet Bond meteen, maar Craig is net zo cool als hopeloos verliefde queer als hij was als Bond.

Het verhaal is simpel: journalist en schrijver William Lee woont in de jaren vijftig van de vorige eeuw in Mexico-Stad. Hij doet niet veel, behalve stukjes tikken en de tequila zuipende expat uithangen in een queer milieu van gelijkgestemde en eveneens weinig uitvoerende Amerikaanse lotgenoten. Het is een landerig, alcoholisch maar wel feestelijk leven. Regisseur Luca Guadagnino (Call Me by Your Name, Suspiria) neemt de tijd en troont ons sluipenderwijs mee in het leven van Lee en zijn vrienden: veel zon, veel drank, veel mooie linnen pakken en casual sex. Veel hunkering naar liefde die er eigenlijk niet echt is, want dat is het beste aan Queer: het onvervulde verlangen naar liefde die er niet echt is.

Iedereen kent wel het gekmakende en hopeloze verlangen naar iemand die niet echt - of helemaal niet - geïnteresseerd in je is. De hele film lang, tot aan zijn eenzame dood aan toe, is Lee verliefd op een mooie, jonge en dodelijk saaie lul van een vent, Eugene Allerton (Drew Starkey), die zelf eigenlijk helemaal niet queer is, maar zich de aandacht van Lee laat aanleunen omdat er een goede deal in zit: Lee betaalt alles, inclusief een reis door Zuid-Amerika op zoek naar yage, een plantaardige drug die telepathische vermogens zou opwekken. En Lee, zo hoopt hij, eindelijk in geestelijk contact zal brengen met anderen, in de eerste plaats Eugene.

Dat lukt uiteindelijk op een bepaalde manier, maar wel op onbevredigende wijze. Wij als kijkers weten allang dat Eugene een kleurloze drol is, maar dat is eigenlijke het mooie van Queer: Lee wil zo graag geloven dat het doel van zijn liefde mooi en groots is, dat je het hem vergeeft dat hij niet ziet hoe stom Eugene eigenlijk is. Dat is het herkenbare van Queer: een onbeantwoorde liefde die achteraf ook voor de liefhebbende zelf misschien onbegrijpelijk is, maar niet minder heftig. Het levert een melancholische, af en toe hilarische en bedwelmend goed geacteerde film op, met Daniel Craig in absolute topvorm.

Queer, vanaf donderdag 23 januari 2025 te zien in de bioscoop