Pride and Prejudice S01E01-06: sublieme casting

Er zijn intussen zoveel verfilmingen van Jane Austens wereldberoemde roman Pride and Prejudice (1813) dat de vraag rijst: welke is de beste? Wellicht de variant uit 1995, die de komende tijd weer te zien is bij de NPO. Een zesluik dat destijds bij de BBC werd uitgezonden. Miljoenen Britten keken ernaar, waarmee nog eens benadrukt werkt hoezeer Austens oeuvre behoort tot het Britse culturele erfgoed. Maar wat vooral opvalt bij het herzien van het televisiedrama, is de sublieme casting. De Amerikaanse actrice Jennifer Ehle speelt de scherpzinnige Elizabeth Bennet; Colin Firth de eigengereide maar warmhartige Fitzwilliam Darcy.

Ehle en Firth (die met Pride and Prejudice op 35-jarige leeftijd definitief doorbrak) tasten elkaar af en ridiculiseren elkaar met veel souplesse. In het welbekende verhaal dat draait om de komst van rijkaard Charles Bingley (Crispin Bonham-Carter) op een door hem aangekocht landgoed in Noord-Engeland. Bingley is, net als zijn trouwe kompaan Darcy, op zoek naar een bruid. En mevrouw Bennet (Alison Steadman) heeft maar liefst vijf dochters, en ziet wel wat in een huwelijk van een van haar kinderen met een welgestelde man. De rest is geschiedenis (uiteindelijk huwt Bingley Jane, gespeeld door Susannah Harker, terwijl Darcy zich verbindt aan Elizabeth).

Dit alles speelt zich af in de context van het begin van de negentiende eeuw, het tijdperk van de late barokmuziek, die volop te horen is in het televisiedrama. En ook de zwoele kostuums laten zich omschrijven als heerlijk protserig, evenals de wijze waarop actrices als Steadman hun dialoog met een zekere overdrevenheid uitspreken die weer uitstekend past in de tijd die wordt verbeeld, het wordt nergens onuitstaanbaar. En dan zijn er de groene landerijen die fungeren als de plaats van handeling, waar we Ehle in de openingsscène van het eerste deel doorheen zien huppelen. Terwijl zij en haar zussen smachten naar een huwelijk dat is gebaseerd op liefde.

Dat is natuurlijk de crux van Pride and Prejudice: dat liefde prevaleert boven rijkdom. Dat is een cliché dat in de versie uit 1995 niettemin met veel bravoure en vernuftig acteerwerk voor het voetlicht wordt gebracht.