Patrick Melrose S01E01: fijn vehikel voor Benedict Cumberbatch

Het is juli 1982. Londenaar Patrick Melrose (Benedict Cumberbatch), telg uit een rijk geslacht, verzacht zijn zielenpijn met alcohol en drugs. De welgestelde junkie krijgt vanuit New York bericht dat zijn vader – een tiran, zo blijkt uit flashbacks – is overleden en vliegt letterlijk high naar de andere kant van de plas. Aldaar zet hij zijn bachanaal voort: in zijn chique suite en de smoezelige achterafkamertjes penetreert hij zijn armen met bloederige naalden; in decadente etablissementen smeert hij zijn keel met martini's. Onderwijl neemt hij afscheid van zijn vader, gespeeld door Hugo Weaving.

 

Patrick Melrose, gebaseerd op een reeks romans van Edward st. Aubyn, is het puike portret van een getroebleerde man die orde zoekt in zijn chaotische, lamlendige bestaan. Regisseur Edward Berger (Jack, The Terror ) en scenarist / romancier David Nicholls (Far From the Madding Crowd) zijn oude rotten in het vak, en dat is te zien in de wijze waarop de combinatie van dialoog en camerawerk resulteert in bij vlagen duizelingwekkende, psychotische scènes. Deze boekverfilming doet daarnaast sterk denken aan andere in New York gesitueerde films als After Hours (1985), met eveneens een protagonist die over de met graffiti gedecoreerde straten zwerft.

Patrick Melrose, gebaseerd op een reeks romans van Edward st. Aubyn, is het puike portret van een getroebleerde man die orde zoekt in zijn chaotische, lamlendige bestaan. Regisseur Edward Berger (Jack, The Terror ) en scenarist / romancier David Nicholls (Far From the Madding Crowd) zijn oude rotten in het vak, en dat is te zien in de wijze waarop de combinatie van dialoog en camerawerk resulteert in bij vlagen duizelingwekkende, psychotische scènes. Deze boekverfilming doet daarnaast sterk denken aan andere in New York gesitueerde films als After Hours (1985), met eveneens een protagonist die over de met graffiti gedecoreerde straten zwerft.

Patrick Melrose is bovenal een fijn vehikel voor steracteur Cumberbatch die in vrijwel elk shot te zien is. Het titelpersonage – terecht een ‘egoïstische kwal’ genoemd door een vriendin – geeft de van Sherlock bekende Brit de kans om een breed scala aan emoties te etaleren. Zo zien we hem met afkickverschijnselen in gele taxi’s en met manische blikken in zijn hotelkamer, hoog in een wolkenkrabber. Gelukkig zit het raam in zijn vertrek stevig vast; anders was hij er gedurende één van zijn zwelgpartijen allang uitgevallen.

 

Patrick Melrose, gebaseerd op een reeks romans van Edward st. Aubyn, is het puike portret van een getroebleerde man die orde zoekt in zijn chaotische, lamlendige bestaan. Regisseur Edward Berger (Jack, The Terror ) en scenarist / romancier David Nicholls (Far From the Madding Crowd) zijn oude rotten in het vak, en dat is te zien in de wijze waarop de combinatie van dialoog en camerawerk resulteert in bij vlagen duizelingwekkende, psychotische scènes. Deze boekverfilming doet daarnaast sterk denken aan andere in New York gesitueerde films als After Hours (1985), met eveneens een protagonist die over de met graffiti gedecoreerde straten zwerft.

Patrick Melrose is bovenal een fijn vehikel voor steracteur Cumberbatch die in vrijwel elk shot te zien is. Het titelpersonage – terecht een ‘egoïstische kwal’ genoemd door een vriendin – geeft de van Sherlock bekende Brit de kans om een breed scala aan emoties te etaleren. Zo zien we hem met afkickverschijnselen in gele taxi’s en met manische blikken in zijn hotelkamer, hoog in een wolkenkrabber. Gelukkig zit het raam in zijn vertrek stevig vast; anders was hij er gedurende één van zijn zwelgpartijen allang uitgevallen.