Pam & Tommy S01: meer dan een celebrity-sekstape

Foto credits: Hulu

De allereerste aflevering van Pam & Tommy , een serie over de stormachtige liefdesrelatie tussen actrice Pamela Anderson en Mötley Crüe-drummer Tommy Lee, begint anders dan verwacht: de eerste aflevering start vanuit het perspectief van Rand Gauthier (Seth Rogen met matje!), een klusjesman die in hun huis werkt aan de verbouwing van hun slaapkamer/liefdesnest. Van Pamela (Lily James, Cinderella , Downton Abbey ) zien we weinig, al laten de luidruchtige vrijpartijen buiten beeld weinig aan de verbeelding over. Maar het is vooral Tommy (Sebastian Stan, The Falcon and the Winter Soldier , I, Tonya ) die een slechte eerste (en tweede en derde) indruk achterlaat.

Hij is licht ontvlambaar en wispelturig, verandert steeds de plannen. Zowel Rand als de aannemer hebben er al duizenden dollars inzitten, zonder dat er ook nog maar iets is aanbetaald. Wanneer Rand uiteindelijk dan toch om het voorschot durft te vragen, wordt hij ontslagen. Naar zijn geld – en zijn gereedschapskist - kan hij fluiten. Voor Rand is het dan duidelijk: het is tijd voor karma! Rand breekt in in de garage en steelt hun kluis, gevuld met pistolen, diamanten, en een sekstape.

De eerste aflevering toont ons Pamela en Tommy zoals de meeste van ons hen zullen kennen: een geprivilegieerd, extravagant en hitsig celebrity-koppel, voor wiens grillen alle plebs moeten buigen. Om daarna juist een hele andere kant van het stel te laten zien.

Het is een gok, die niet helemaal uitbetaalt. Na zo’n belabberde eerste indruk van Tommy is het toch moeilijk helemaal mee te leven wanneer de daaropvolgende aflevering terugspringt naar hoe Pam en Tommy elkaar destijds voor het eerst in de armen vielen. Hun eerste dagen samen zijn eigenlijk veel liever en zoeter dan je vooraf zou denken, met een pratende penis (met de stem van Jason Mantzoukas!) als kers op de taart. Want al zijn ze in een bevlieging getrouwd, achteraf gezien blijken ze eigenlijk ook echt goed bij elkaar te passen, tot, zo suggereert de serie, de sekstape roet in het eten gooide.

Ergens snap je wel dat de makers niet om de sekstape heen konden. Er waren al wel eerder sekstapes van beroemdheden in het publieke domein terechtgekomen, bijvoorbeeld eentje van Rob Lowe eind jaren 80, maar dit was de eerste die via internet aan de man werd gebracht (eerst als fysieke kopieën, later ook als stream). Ook de details rondom de verbolgen dief Rand zijn bijna te fantastisch voor woorden. Voor hij als klusjesman begon werkte hij als porno-acteur, en daarna kluste hij bij als deurwaarder voor de lokale maffia. De sekstape bracht tientallen miljoenen op, maar Rand ging er uiteindelijk zelfs op achteruit. Het had zo een plot uit een film van de gebroeders Coen kunnen zijn.

Maar de Rand-verhaallijn leidt wel de aandacht af van waar het eigenlijk om gaat: hoe zelfs iets heel privés zoals een sekstape van een beroemdheid wordt gezien als publiek domein. Iets waar iedereen je vervolgens ook publiekelijk op afrekent, de vrouw harder dan de man. Vrouwen worden daar harder op afgerekend dan mannen. Zeker wanneer je te boek staat als seksbom. Het is een belangrijk punt, dat helaas vaak te letterlijk wordt gemaakt. ‘Het is anders voor jou’, herhaalt Pamela meerdere keren. ‘Jou vinden ze cool, mij een slet.’

De sterkste scènes zijn die waarin de boodschap niet in neonletters wordt uitgespeld. Zoals een scène tijdens de opnames van Baywatch , waarin de close-up van Pamela’s bilpartij meer aandacht krijgt dan die van haar gezicht (want hoeveel blote bil mag je laten zien?). Of die waarin Anderson tijdens een getuigenverklaring door de tegenpartij gedwongen wordt haar homevideo live van commentaar te voorzien en vragen te beantwoorden als: ‘Hoe oud was je toen je voor het eerst aan het grote publiek je genitaliën toonde?’ Dat alle advocaten man zijn, hoeft daarbij niet eens benoemd.

Stan en James storten zich vol overgave in hun rollen; het is haast griezelig hoe overtuigend James op Anderson lijkt. Alle sympathie ligt ook duidelijk bij haar. Toch heeft de serie als geheel een ietwat vervelende bijsmaak. Anderson zelf heeft namelijk niet meegewerkt aan de serie - het startpunt was een artikel in Rolling Stone. Opnieuw wordt er dus een deel van haar privéleven, zonder haar toestemming, geëxploiteerd.