Off Track: voorspelbaar kerstdrama

Foto credit: Netflix Benelux

Het leven van Lisa (Katia Winter) is al een paar jaar geleden ontspoord. Ze heeft geen baan en bezit zelfs geen bed voor haar dochtertje, waar ze de gedeelde voogdij over heeft. Daarnaast drinkt ze te veel, getuige haar koelkast die is volgeladen met champagne. Maar het kan nog altijd erger: getuige de openingsscène. De dronken hoofdpersoon krijgt ’s nachts bij een nachtclub ruzie met een uitsmijter en valt uiteindelijk in slaap in een park. De volgende ochtend ontwaakt ze in een cel: ze is gelukkig nog net op tijd om de kerstvoorstelling van haar dochtertje op school bij te wonen – maar voor haar heeft ze per ongeluk een roos gekocht met daaraan een briefje met een jongensnaam.

Nog zo’n teken aan de wand: Lisa heeft haar zaken niet op orde. Maar dankzij haar akkefietje met de politie wordt ditmaal de kinderbescherming ingelicht. Oftewel, de Zweedse moet haar leven beteren. Dat blijkt moeilijk: een lekkage in haar appartement gooit nog meer roet in het eten. Dochterlief verkast tijdelijk naar Lisa’s ex – met wie ze in onmin leeft – en zelf trekt ze tijdelijk in bij haar broer. Gelukkig heeft broerlief wel alles op de rails: hij is een goede atleet en drinkt niet. Lisa besluit vervolgens – ja, dat laat zich wel raden – dat ze het voorbeeld van haar broer maar beter kan volgen. Tijdens een pittige skiwedstrijd moet ze laten zien dat ze het echt kan: zorgen voor haar dochter.

Off Track – alleen de titel is al flauw – doet bij vlagen denken aan de Love Actually -films, maar grossiert vooral in negatieve zin in een uiterst voorspelbaar plot. De makers mikken hier vooral op het feel-good-gevoel en hebben overduidelijk geen intenties om de kijker uit te dagen. In een film die het nog wel beter doet dan veel van z’n Amerikaanse tegenhangers.