Nosferatu: bloedeloze vampier op herhaling

De befaamde film uit 1922 was erg gaaf, maar uiteraard inmiddels wat verouderd. Deze remake van Robert Eggers voegt te weinig toe, maar is wel het bekijken waard, vooral als je die eerdere film niet zag.

Het Dracula-verhaal is al erg vaak verteld en is ietwat sleets: een jonge vrouw zit vast in een liefdevol maar seksloos huwelijk en wordt verleid door een bloedzuigende hufter die haar orgasme op orgasme bezorgt. Dat is althans de belofte, want het is allemaal wel voorbarig: het is vooral hunkering naar seks, en de daad zelf wordt steeds uitgesteld. Maar aan het eind van Nosferatu komt het er toch van: er is sprake van seks.

Als kijker zijn we al zo gewend aan seks op beeld dat we er niet erg meer van opkijken. Dan hebben we al twee uur zeer aan stemmige horror achter de rug, met veel Oost-Europese landschappen en een bijzonder gorgelende hoofdrolspeler, alweer gespeeld door Bill Skarsgård, die ook het horrormonster in It en Barbarian en John Wick 4 en Boy Kills World speelde. Het is een beetje saai aan het worden, dat Skarsgård de gorgelende bad guy speelt.

Regisseur Eggers leverde eerder geweldig werk af met The Witch en The Lighthouse, maar Nosferatu valt een beetje tegen.

Nosferatu, vanaf donderdag 2 januari 2025 in de bioscoop