Nobody Wants This S01E01-02: aardige casting; oppervlakkig gezever

Kristen Bell en Adam Brody spelen een agnostische podcastmaker en een rabbi die verliefd op elkaar worden in weinig onderscheidende romantische komediereeks.

Je kan met de titel van je serie al opzichtig zagen aan de stoelpoten van het bestaansrecht van je geesteskind. Dat is precies wat Nobody Wants This doet. De romantische komediereeks is geen broddelwerk, maar behoort ook niet tot de buitencategorie. De serie is het net niet. Niet slecht genoeg om te verworden tot een cultfenomeen, niet goed genoeg om het morgen nog over te hebben.

De premisse van de plot is simpel. Kan een agnostische vrouw (Kristen Bell speelt Joanne) een bestendige relatie aangaan met een rabbi (Adam Brody als Noah). Het antwoord op deze vraag is een onomwonden ja. En in de tweede aflevering delen Joanne en Noah al een hartstochtelijke zoen. Maar wat wil Nobody Wants This precies zeggen? Wat wel opvalt is het veelvuldig gebruik van leeghoofdige uitdrukkingen als ‘oh my god’. En de aandacht voor het oppervlakkige, met gezeur over gezichtscrèmes en modemerken. Dat doet Emily in Paris ook, maar dan met een knipoog.

Wat die knipoog behelst? Neem het niet te serieus, maar neem het zéér serieus. Je kan jezelf serieus nemen door jezelf niet al te serieus te nemen. Die laag, die ironie, ontbreekt in deze serie. Op zich een gemiste kans, aangezien Greg Mottola tekende voor de eerste twee afleveringen. En Mottola weet meestal wel raad met komische liefdesverhalen, zie bijvoorbeeld zijn Adventureland (2009). Wat misschien het meest stoort aan de serie is het zelfbewuste gezever van de personages, en dat van Joanne in het bijzonder. Hoe zie ik mezelf? Wat wil ik? Kan dit wel? Daar word je op een gegeven moment bijna moedeloos van.

Nobody Wants This S01, vanaf donderdag 26 september 2024 bij Netflix